Adam Hoszowski (ur. 3 listopada 1890 w Stanisławowie, zm. 4 grudnia 1975 w Sanoku) był polskim inżynierem górniczym oraz pracownikiem przemysłu naftowego.
Życiorys
Urodził się 3 listopada 1890 roku w Stanisławowie jako syn Władysława, maszynisty kolejowego, i Ireny. W 1910 roku ukończył VII klasę i zdał egzamin dojrzałości w C. K. Wyższej Szkole Realnej we Lwowie. Następnie podjął studia na Politechnice Lwowskiej, które przerwał w 1914 roku z powodu wybuchu I wojny światowej, w trakcie której służył w c. i k. armii.
W II Rzeczypospolitej uzyskał uprawnienia do kierowania kopalniami naftowymi. Pracował w Państwowym Przedsiębiorstwie Naftowym „Polmin” z siedzibą w Borysławiu jako kierownik kopalni Zatoczyn. W czasie II wojny światowej kontynuował pracę w Borysławiu, a w 1943 roku, podczas niemieckiej okupacji, był kierownikiem sekcji w Karpathen Öl Aktien Gesellschaft Lemberg (Karpacka Nafta, Spółka Akcyjna we Lwowie). Pozostał w Borysławiu do marca 1945 roku.
Od kwietnia 1945 roku pełnił funkcję zastępcy kierownika sekcji Grabownica, a następnie został dyrektorem Sektora Kopalń Sanok, którym zarządzał od 15 września 1945 do 31 marca 1949. Był odpowiedzialny za organizację powojennych struktur tego przedsiębiorstwa, które później przekształciło się w Kopalnictwo Naftowe w Sanoku. W 1956 roku uzyskał tytuł inżyniera górniczego wiertnika na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Przez wiele lat pracował w przemyśle naftowym, a na emeryturę odszedł 31 marca 1960 roku z Przedsiębiorstwa Geofizyka Kraków. W latach 60. był jednym z twórców i współzałożycieli pierwszego w Europie skansenu naftowego – Muzeum Przemysłu Naftowego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce.
Był aktywnym członkiem Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego w Polsce, a także należał do Aeroklubu Podkarpackiego, Ligi Przyjaciół Żołnierza oraz Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej.
Adam Hoszowski był żonaty z Lubiną Hoszowską (1877-1947) oraz ponownie do końca życia. Zmarł 4 grudnia 1975 roku w Sanoku i został pochowany w rodzinnym grobowcu na Cmentarzu Centralnym w Sanoku. Tam również spoczywa jego druga żona, Maria Hoszowska z domu Baczyńska (1914-2006).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi (1956, za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie górnictwa naftowego)
- Złota Odznaka Honorowa NOT
- Srebrna Odznaka Honorowa NOT
- Medal dla uczczenia górnictwa naftowego w 1000-lecie Państwa Polskiego
- Medal 50-lecia Polskiego Lotnictwa Sportowego
- „Jubileuszowy Adres” (1984)
Przypisy