Adam Hollanek

Adam Hollanek

Adam Hollanek (ur. 4 października 1922 we Lwowie, zm. 28 lipca 1998 w Zakopanem) był polskim pisarzem oraz publicystą, który specjalizował się w literaturze sensacyjnej i fantastycznonaukowej. Był także jednym z założycieli miesięcznika „Fantastyka” w 1982 roku.

Życiorys

Od najwcześniejszych lat życia mieszkał we Lwowie, gdzie uczęszczał do III gimnazjum im. Stefana Batorego. W czasie swojej nauki aktywnie uczestniczył w życiu kulturalnym szkoły, organizując koło literackie oraz teatralne, a także zakładając gazetkę szkolną „Nurtem Skamandra”.

W okresie okupacji Lwowa pracował w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami pod kierownictwem prof. Rudolfa Weigla, karmić wszy. Po zdaniu matury podjął studia w Studiu Aktorskim Teatru Polskiego oraz brał udział w konspiracyjnych wieczorach literackich. Po zajęciu Lwowa przez ZSRR, współpracując z teatrem, zorganizował pierwsze po wojnie wystawienie Warszawianki autorstwa Wyspiańskiego. Swoje debiutanckie dzieło opublikował w „Żołnierzu Polskim”.

Po ekspatriacji do Krakowa, gdzie przebywała jego matka po powstaniu warszawskim, w którym zginęli jego ojciec i brat, studiował anglistykę na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1945–1946 pełnił funkcję dyrektora programowego Polskiego Radia w Krakowie. W latach 1948–1949 pracował w Głosie Anglii. Po odsunięciu od możliwości zarobkowania, publikował pod różnymi pseudonimami w takich gazetach jak „Gazeta Krakowska” oraz „Dziennik Polski”, a po przeprowadzce do Warszawy w 1970 roku, również w „Trybunie Ludu”.

W 1956 roku był założycielem i redaktorem naczelnym tygodnika „Zdarzenia”, a w 1982 roku miesięcznika „Fantastyka” oraz w 1990 roku miesięcznika „Nie z tej ziemi”. W 1990 roku zrezygnował z posady redaktora naczelnego „Fantastyki” (później „Nowa Fantastyka”), ale pozostał jej stałym felietonistą. Jest autorem ponad 30 powieści oraz książek popularnonaukowych. Debiutował jako pisarz fantastycznonaukowy w 1958 roku powieścią Katastrofa na „Słońcu Antarktydy”.

W późniejszych latach życia angażował się w działalność Towarzystwa Miłośników Lwowa oraz Kresów Wschodnich. Zmarł w wieku 75 lat podczas wakacji w Zakopanem, a jego ciało zostało pochowane na Starych Powązkach w Warszawie w katakumbach (rząd 105-3).

Na budynku przy ul. Górnośląskiej 3 w Warszawie znajduje się tablica upamiętniająca Adama Hollanka.

Nagrody

  • Nagroda Prezydenta World SF Prof. Organisation za Fantastykę i zasługi dla gatunku pisarskiego (1987)
  • Nagroda Polskiej Akademii Nauk za popularyzowanie nauki (1986)
  • Krzyż Kawalerski i Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
  • Nagroda dla najlepszego pisarza SF Europejskiego Stowarzyszenia SF (1987)

Ważniejsze utwory

Powieści

  • Katastrofa na „Słońcu Antarktydy” (1958)
  • Zbrodnia wielkiego człowieka (1960)
  • Jeszcze trochę pożyć (1980)
  • Olśnienie (1982)
  • Kochać bez skóry (1983)
  • Ja z Łyczakowa (1991)
  • Księżna z Florencji (1988)
  • Pacałycha (1996)
  • Mudrahela: Tragiczna opowieść lwowska (1997)

Zbiory opowiadań

  • Plaża w Europie (Wydawnictwo Literackie, 1967)
  • Muzyka dla was, chłopcy (1975; opowiadania: Bart Szesnaście, Skasować drugie ja, Za wszelką cenę powrócić, Muzyka dla was, chłopcy)
  • Ukochany z Księżyca (1979; opowiadania: Ukochany z Księżyca, Jak koń trojański, Punkt, Aparat też chce żyć, Oni już tu są, Łazarzu wstań)
  • Bandyci i policjanci (Czytelnik, 1982)
  • Skasować drugie ja (1989; opowiadania: Każdy może być Faustem, Skasować drugie ja, Jak koń trojański, Nie można go spalić, Muzyka dla was, chłopcy)
  • Pies musi wystrzelić (Świat Książki, 2009)

Książki popularnonaukowe

  • Węgiel nasze czarne złoto (1954)
  • Niewidzialne armie kapitulują (1954)
  • Sprzedam śmierć (1961)
  • Skóra jaszczurcza (1965)
  • Lewooki cyklop (1966)
  • Nieśmiertelność na zamówienie (1973)
  • Błysk milionów świec (1976)
  • Sposób na niewiadome (1978)

Eseje

  • Geniusz na miarę epoki („Fantastyka” 3/86)
  • A jednak romantyzm („Fantastyka” 2/88)

Poezja

  • Pokuty (1987)
  • Ja – koń, ja Żyd (1995)
  • Landszafty (1996)

Przypisy

Bibliografia

  • Elżbieta Ciborska: Leksykon Dziennikarstwa Polskiego. Poznań: Dom Wydawniczy Elipsa, 2000. Brak numerów stron w książce
  • Praca zbiorowa: Wielki Słownik Pisarzy Polskich. Polska Akademia Nauk, 1996. Brak numerów stron w książce