Adam Henryk Kaletka

Adam Henryk Kaletka (ur. 22 grudnia 1887 w Wielichowie, zm. 3 stycznia 1956 w Poznaniu) był polskim historykiem i archiwistą.

Życiorys

Urodził się w rodzinie nauczycielskiej, jako syn Marcina i Antoniny z domu Gryglewicz. Był starszym bratem Zygmunta Kaletki. Maturę ukończył w 1907 roku w gimnazjum w Gnieźnie. W kolejnych latach przygotowywał się do zawodu aptekarskiego, zdobywając doświadczenie w Buku i Wolsztynie, a także studiując za granicą na wydziałach filozoficznych uniwersytetów w Strasburgu, Berlinie i Rostocku. W 1914 roku zdał egzamin z farmacji i rozpoczął pracę w aptekach w Kostrzynie, następnie w Legnicy i Poznaniu. W 1915 roku ożenił się z Heleną z domu Fritsche (1893–1945).

Jednakże zainteresowania Adama Kaletki koncentrowały się głównie na historii, co skłoniło go w 1920 roku do podjęcia pracy w Archiwum Państwowym w Poznaniu, gdzie szybko awansował: w 1924 roku został archiwistą, a w 1931 roku kustoszem. Zajmował się porządkowaniem ksiąg grodzkich i tworzył do nich liczne pomoce, które niestety zaginęły w czasie II wojny światowej. W latach 1931–1932 pracował w Wiedniu jako rzeczoznawca podczas rokowań rewindykacyjnych.

We wrześniu 1939 roku brał udział w ewakuacji najcenniejszych materiałów archiwalnych. Po powrocie do Poznania został aresztowany przez Niemców, a po zwolnieniu wrócił do pracy w archiwum pod niemieckim zarządem. Od lutego 1945 roku, przez kilka miesięcy, aż do powrotu dyrektora Kazimierza Kaczmarczyka, kierował pracą archiwum poznańskiego. Brał również udział w poszukiwaniach wywiezionych materiałów archiwalnych. W 1955 roku przeszedł na emeryturę.

Adam Kaletka był uznawany za wybitnego znawcę dokumentów średniowiecznych, doskonale znał łacinę, paleografię, neografię oraz język niemiecki. Jego znakomita znajomość zasobów archiwum poznańskiego wielokrotnie ułatwiała użytkownikom prowadzenie poszukiwań. Był także teoretykiem archiwistyki, wygłaszając w 1925 roku na IV Powszechnym Zjeździe Historyków Polskich w Poznaniu istotny referat pt. Zagadnienia zasadnicze przy porządkowaniu aktów niemieckich. Działał w różnych towarzystwach naukowych.

Zmarł 3 stycznia 1956 roku w Poznaniu i został pochowany na Cmentarzu komunalnym na Junikowie w Poznaniu (pole 7-3-6-91).

Ordery i odznaczenia

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2 lipca 1955)
  • Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 11 listopada 1936, 1955)
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej (18 lutego 1955)

Przypisy

Bibliografia

Słownik biograficzny archiwistów polskich, t. I 1918–1984, Warszawa–Łódź 1988.

Linki zewnętrzne

Z przeszłości miasta Wielichowa 1429–1929, 1929