Adam Gottlob Oehlenschläger

Adam Gottlob Oehlenschläger (urodzony 14 listopada 1779 w Kopenhadze, zmarły 20 stycznia 1850 tamże) był duńskim poetą oraz dramaturgiem. Razem z Nikolaia Frederikiem Severinem Grundtvigiem, Oehlenschläger uznawany jest za prekursora romantyzmu w literaturze duńskiej i nazywany jest „królem poezji nordyckiej”; Grundtvig określił go także mianem „rzeźbiarza ciała”. Jest autorem duńskiego hymnu narodowego – Det er et yndigt land oraz epopei narodowej – Nordens Guder, napisanej w 1819 roku.

Życiorys

Adam Gottlob Oehlenschläger przyszedł na świat w Vesterbro 14 listopada 1779 roku. Jego ojciec pełnił funkcję organisty na zamku Frederiksberg w pobliżu Kopenhagi. Oehlenschläger uczęszczał do szkoły, w której nauczał poeta Edvard Storm. Po krótkiej przygodzie z aktorstwem, postanowił podjąć studia prawnicze na uniwersytecie. W 1802 roku, pod wpływem spotkania z norweskim uczonym Henrikiem Steffensem, który propagował niemieckie tendencje romantyczne w Danii, napisał wiersz Guldhornene (Złote rogi). W 1803 roku opublikował swój pierwszy zbiór poezji, zatytułowany po prostu Digte (Poezje). Oehlenschläger zajął się także pisaniem dramatów historycznych, takich jak Hakon Jarl hin Rige i Baldur hin Gode, opartych na starych kronikach i mitologii nordyckiej. W 1810 roku objął stanowisko profesora estetyki na uniwersytecie w Kopenhadze. W 1844 roku otrzymał odznaczenie Pour le Mérite za Naukę i Sztukę. Oehlenschläger zmarł w Kopenhadze 20 stycznia 1850 roku.

Twórczość

Oehlenschläger stworzył liczne utwory poetyckie, inspirowane twórczością Friedricha Schillera oraz Johanna Wolfganga Goethego. Analizą filozoficzną kilku jego wierszy zajął się Søren Kierkegaard, uczeń tego znaczącego przedstawiciela nordyckiego romantyzmu.

Poezja Oehlenschlägera cechuje się wyszukaną formą wersyfikacyjną. Poeta stosował klasyczne formy stroficzne, takie jak siedmiowersowa strofa królewska (ababbcc) oraz tercyna. Epos Nordens guder miał stanowić współczesny odpowiednik Eddy. Zbiór Helge (1814), który zawierał m.in. tragedię Yrsa, zainspirował takie dzieła jak Frithiofs saga (1825) autorstwa szwedzkiego poety Esaiasa Tegnéra oraz Kung Fjalar (1844) szwedzko-fińskiego pisarza Johana Ludviga Runeberga.

Przekłady

Wiersze Adama Gottloba Oehlenschlägera zostały przetłumaczone na język polski przez Stanisława Budzińskiego, Leona Potockiego oraz Romana Zmorskiego.

Przypisy

Bibliografia

William Morton Payne: Adam Gottlob Oehlenschläger. The Sewanee Review, Vol. 8, No. 2 (kwiecień 1900), s. 129-146. jstor.org. [dostęp 2016-11-19]. (ang.)