Adam Gierek

Adam Gierek (ur. 17 kwietnia 1938 w Zwartbergu) to polski inżynier, nauczyciel akademicki oraz polityk, posiadający tytuł profesora nauk technicznych. Był senatorem V kadencji (2001–2004) oraz deputowanym do Parlamentu Europejskiego w kadencjach VI, VII i VIII (2004–2019).

Życiorys

Rodzina

Jest synem Edwarda Gierka i Stanisławy z domu Jędrusik. Urodził się w belgijskiej prowincji Limburgia, a w 1947 roku przybył do Polski. Początkowo osiedlił się w Katowicach, a w latach 50. przeniósł się wraz z rodziną do Warszawy.

Wykształcenie i działalność naukowa

Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia na Politechnice Warszawskiej. W 1961 roku uzyskał dyplom na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Następnie pracował jako asystent w Katedrze Odlewnictwa tej uczelni. W latach 1962–1965 odbył staż aspirancki w Moskiewskiej Wyższej Szkole Samochodowo-Mechanicznej, gdzie obronił pracę doktorską dotyczącą projektowania automatycznych linii odlewniczych. W 1968 roku uzyskał habilitację na Politechnice Śląskiej. W 1972 roku Rada Państwa nadała mu tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1979 roku tytuł profesora zwyczajnego.

Od 1972 roku organizował Instytut Inżynierii Materiałowej na Wydziale Metalurgii Politechniki Śląskiej w Katowicach. W 1973 roku został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk. W latach 1970–1982 był członkiem Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego NOT oraz Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Odlewników.

W latach 1982–1989 działał jako profesor wizytujący na Uniwersytecie Technicznym w Dreźnie. Po powrocie do Polski, w latach 1989–1991, kierował Zakładem Materiałoznawstwa i Technologii Materiałów w Instytucie Inżynierii Materiałowej Politechniki Śląskiej, a od 1991 roku kierował Katedrą Technologii Stopów Metali i Kompozytów.

Jest autorem przeszło 200 publikacji naukowych oraz autorem lub współautorem ponad 80 patentów. Do tej pory był promotorem 26 zakończonych prac doktorskich.

Działalność polityczna

W 2001 roku wziął udział w wyborach parlamentarnych jako kandydat do Senatu z ramienia Koalicyjnego Komitetu Wyborczego Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy (w trakcie kadencji został członkiem Unii Pracy). Uzyskał mandat, zdobywając 180 104 głosy (64,69% w swoim okręgu wyborczym). W 2004 roku został wybrany na deputowanego do Parlamentu Europejskiego VI kadencji, kandydując z listy SLD–UP i otrzymując 69 168 głosów. W parlamencie zasiadał w Komisji Przemysłu, Badań i Energii, a wiosną 2007 roku został sprawozdawcą rezolucji dotyczącej wykorzystania wiedzy w praktyce oraz innowacyjnej strategii UE.

W 2004 roku był jednym z założycieli Ruchu Odrodzenia Gospodarczego im. Edwarda Gierka, który planował wystawić jego kandydaturę w wyborach prezydenckich w 2005 roku, co jednak ostatecznie nie doszło do skutku. Został również członkiem zarządu Społecznego Ogólnopolskiego Stowarzyszenia im. Edwarda Gierka.

W 2009 roku z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w PE (ponownie z listy SLD-UP), uzyskując 69 014 głosów. W latach 2010–2013 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Unii Pracy, a do 2016 roku zasiadał w radzie krajowej tej partii. W 2014 roku ponownie zdobył mandat eurodeputowanego, uzyskując 56 237 głosów. W 2019 roku postanowił nie ubiegać się o reelekcję w kolejnych wyborach, zawieszając swoją działalność polityczną z uwagi na podeszły wiek. W trakcie wszystkich kadencji w Parlamencie Europejskim był członkiem grupy Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów.

Jest autorem artykułów w tygodniku „Przegląd”.