Adam Jerzy Konstanty Giełgud
Adam Jerzy Konstanty Giełgud (urodzony 24 grudnia 1832 lub 12 kwietnia 1834 w Królewcu, zmarł 26 listopada 1920 w Vevey) był urzędnikiem ministerialnym w Anglii, literatem oraz działaczem polonijnym.
Życiorys
Według różnych źródeł, data jego urodzenia to 24 grudnia 1832 lub 12 kwietnia 1834. Pochodził z historycznego rodu książąt zamieszkujących Giełgudyszki. Był synem majora Jana Giełguda (1795–1877) i Kunegundy z Szemiotów, a także bratankiem generała Antoniego Giełguda (1792–1831). W dzieciństwie mieszkał w Londynie, gdzie jego rodzina została wydalona przez rząd pruski. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Londyńskim z wyróżnieniem. W 1856 roku rozpoczął pracę jako urzędnik w administracji angielskiego Ministerstwa Wojny, szybko awansując na jedno z najwyższych stanowisk w biurze ministra.
W latach 1860–1864 był tłumaczem w Agencji Londyńskiej Hotelu Lambert, adaptując wiadomości z Polski na potrzeby angielskiej prasy. Angażował się również jako dziennikarz i publicysta, publikując swoje prace w brytyjskich czasopismach. Wśród jego osiągnięć znajduje się przekład pamiętników Friedricha von Beusta oraz pamiętników Adama Jerzego Czartoryskiego, zatytułowanych „Memoirs of Prince Adam Czartoryski and His Correspondence with Alexander I” (1888). W swoich działaniach koncentrował się na sprawach polskich i prowadził dom, w którym spotykała się polska diaspora w Londynie. W latach 1880–1914 pracował nad treściami dla wydawnictwa Annual Register. Był również członkiem Arts Club w Londynie.
W 1887 roku odwiedził Kraków, a od tego momentu regularnie spędzał czas w Zakopanem. W 1903 roku przeszedł na emeryturę i osiedlił się w Krakowie. Był żonaty z Leontyną Anielą z Aszpergerów, pochodzącą ze Lwowa, absolwentką Instytutu Panien Hotel Lambert w Paryżu, córką aktorki Anieli z Kamińskich Aszpergerowej i aktora Wojciecha Aszpergera. Miał czterech synów: Franka (Franciszek, 1860–1949, ojciec aktora Johna Gielguda), Josepha (Józef, 1867–1900), Włodzimierza (1869–1916) oraz córkę Izę (1875–1957), która w 1893 roku poślubiła malarza Teodora Axentowicza i osiedliła się w Krakowie. Po wybuchu I wojny światowej, nie mogąc pozostać w Zakopanem, wyjechał z żoną do Wiednia, a następnie do Szwajcarii, gdzie zamieszkał w Vevey. Tam aktywnie uczestniczył w pracach komitetu polskiego wraz z Henrykiem Sienkiewiczem, Ignacym Janem Paderewskim i Antonim Osuchowskim. Zmarł 26 listopada 1920 roku w Vevey w wieku 88 lat.