Adam Feliks Oppeln-Bronikowski, herbu własnego (urodzony w 1758 roku w Żychlinie, zmarł 5 maja 1840 roku w Krągoli) był polskim politykiem, posłem sejmowym oraz senatorem-kasztelanem Królestwa Kongresowego. Był również kalwinistą oraz wolnomularzem.
Adam Feliks Bronikowski był dzieckiem Adama, starosty borzętowskiego i właściciela Żychlina, oraz Joanny Florentyny Potworowskiej herbu Dębno. W wieku dwudziestu lat odziedziczył majątki po ojcu: Żychlin i Krągolę koło Konina. W trakcie Sejmu Czteroletniego brał aktywny udział w obu kadencjach: w pierwszej był członkiem komisji podatkowej, a w drugiej posłem Ziemi Gnieźnieńskiej. Był zwolennikiem Konstytucji 3 maja i starał się o jej wsparcie wśród szlachty Ziemi Kaliskiej, przystępując do Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej. Około 1791 roku otrzymał tytuł szambelana królewskiego, a w 1793 roku odznaczono go Orderem św. Stanisława. Po III rozbiorze Polski, nowy pruski władca Fryderyk Wilhelm III obdarzył go łaskami, nadając w 1798 roku tytuł szambelana pruskiego oraz Order Czerwonego Orła.
W okresie Księstwa Warszawskiego Bronikowski zajmował się sprawami hipotecznymi szlachty Ziemi Kaliskiej oraz handlem częścią dóbr państwowych w tym regionie. W czasach Królestwa Kongresowego najpierw został posłem Ziemi Kaliskiej na sejm w 1820 roku, a następnie w 1822 roku otrzymał nominację na senatora-kasztelana od cesarza i króla Aleksandra, który przyznał mu również Order św. Anny 1. klasy. Bronikowski był również zaangażowany w działalność masonerii w loży Pallas, która została otwarta w 1818 roku na wschód od Konina. Jako senator podpisał 25 stycznia 1831 roku akt detronizacji Mikołaja I Romanowa, jednak udało mu się uzyskać przebaczenie. Został pochowany w rodzinnym grobowcu koło zboru ewangelickiego.
Był żonaty z Joanną Karoliną Mojaczewską, ewangeliczką, z którą miał trzech synów. W kolejnych pokoleniach (w 1879 roku) rodzina Oppeln-Bronikowskich z Żychlina, zasłużona dla polskiego protestantyzmu, odeszła od ewangelicko-reformowanej wiary przodków poprzez mieszane małżeństwa.
Bibliografia:
- Heinrich Kneschke, Neues Allgemeines Deutsches Adels-Lexicon, 1 – 9, Leipzig 1860
- Szymon Konarski, Szlachta kalwińska w Polsce, Warszawa 1936
- Stanisław Łoza, Kawalerowie Orderu św. Stanisława 1765-1813, Warszawa 1925
- Polski Słownik Biograficzny, tom II, Kraków 1936
Przypisy: