Adam Fedorowicz-Jackowski

Adam Leon Fedorowicz-Jackowski (znany również jako Adam Fedorowicz, urodzony 20 lutego 1890 w Żerebkach Szlacheckich, zmarł 23 grudnia 1946 w Ghazir) – był polskim urzędnikiem w czasie II Rzeczypospolitej.

Życiorys

Był synem Leona oraz Heleny z domu Sochanik.

W 1908 roku ukończył I Gimnazjum w Tarnopolu, a w latach 1908–1913 studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim. Od 31 maja 1913 roku pracował jako praktykant konceptowy w Namiestnictwie we Lwowie, a 10 września 1913 roku został przydzielony do starostwa powiatowego w Borszczowie. Po wybuchu I wojny światowej został zmobilizowany do Armii Austro-Węgier, gdzie od 1 sierpnia 1914 do 7 lutego 1915 uczęszczał do szkoły oficerów rezerwy, a następnie służył jako działonowy oraz dowódca plutonu. W 1917 roku został zwolniony z wojska i powrócił do pracy w starostwie w Borszczowie.

W listopadzie 1925 roku Minister Spraw Wewnętrznych powołał Adama Fedorowicza-Jackowskiego, urzędnika VII. stopnia służbowego w starostwie powiatowym w Borszczowie, na stanowisko referendarza VII. stopnia służbowego. Od listopada 1926 do lipca 1927 roku pełnił funkcję kierownika starostwa. W lipcu 1927 roku Minister Spraw Wewnętrznych mianował go starostą powiatowym czortkowskim, w którym to urzędzie pracował do 1930 roku. Latem 1930 roku Minister Spraw Wewnętrznych powierzył mu stanowisko starosty powiatowego w Buczaczu, gdzie pozostał do września 1939 roku.

Po wkroczeniu Sowietów do Polski, 18 września 1939 roku, przedostał się do Rumunii, a następnie do Libanu, gdzie pełnił funkcję kierownika ośrodka dla uchodźców z Iranu w Ghazir.

Otrzymał Złoty Krzyż Zasługi w 1929 oraz ponownie w 1939 roku. Na początku 1937 roku nadano mu honorowe obywatelstwo gminy Zubrzec. W 1937 roku kilka gmin zbiorowych w powiecie buczackim (Barysz, Koropiec, Monasterzyska, Podzameczek, Trybuchowce) także przyznało mu honorowe obywatelstwo. Był mężem Heleny oraz ojcem Julii i Felicji.

Przypisy

Bibliografia

Dopysy. Czortkiw. „Diło”. 64 (11.317), s. 4, 21 marca 1928. (ukr.)