Adam Dobrowolski
Adam Dobrowolski, znany również pod pseudonimami „Adamski”, „Kowalski” oraz „Sawicki”, urodził się 17 grudnia 1903 roku w Nadbrzeziu, a zmarł 9 kwietnia 1981 roku w Krakowie. Był porucznikiem w czasie wojny, doktorem prawa oraz sędzią.
Życiorys
W 1922 roku zakończył naukę w Gimnazjum im. Jana Sobieskiego w Krakowie, a następnie w 1926 roku rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Wyższej Szkole Nauk Politycznych w Krakowie. W 1933 roku uzyskał dyplom doktora praw na UJ. W latach 1926–1930 odbył aplikację sądową, po której pełnił funkcję asesora, a następnie sędziego grodzkiego w Krzeszowicach. Jako adwokat pracował w Krakowie od 1933 roku. Od grudnia 1939 roku angażował się w działalność konspiracyjną w Związku Odrodzenia Rzeczypospolitej (ZOR), gdzie był członkiem Komendy Okręgu w Krakowie oraz kierował kolportażem wydawnictw ZOR.
1 maja 1940 roku został aresztowany i osadzony w więzieniu na Montelupich w Krakowie, a następnie trafił do więzienia w Tarnowie i obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu (numer obozowy 587). 14 czerwca 1941 roku został zwolniony z Oświęcimia i wrócił do Krakowa. 5 lutego 1942 roku Niemcy skreślili go z listy adwokatów. 20 czerwca 1942 roku został ponownie aresztowany i umieszczony na Montelupich. 20 listopada 1942 roku odzyskał wolność i przeniósł się do Warszawy, gdzie objął stanowisko wicedyrektora Wydziału Przemysłowego Zarządu Miejskiego. Brał aktywny udział w Wydziale Informacji BIP-u KG AK oraz w kierownictwie Związku Wolnej Polski. W czasie powstania warszawskiego został mianowany podporucznikiem i pełnił rolę dowódcy placówki informacyjno-radiowej „Kowal”. Po zbombardowaniu placówki pracował w zespole placówki „Anna”. Po zakończeniu powstania był zastępcą szefa BIP-u KG AK od października 1944 do stycznia 1945 roku.
Po wojnie kontynuował praktykę adwokacką w Krakowie, a także przez pewien czas w Katowicach i Opolu. Zmarł w Krakowie 9 kwietnia 1981 roku.
Otrzymał liczne odznaczenia, w tym Krzyż Walecznych (2 października 1944), Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami (1 stycznia 1945) oraz Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami.
Przypisy
Bibliografia
- Marek Ney-Krwawicz: Komenda Główna Armii Krajowej 1939-1945. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990, s. 452. ISBN 83-211-1055-X.
- Grzegorz Mazur: Biuro Informacji i Propagandy SZP-ZWZ-AK 1939-1945. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1987, s. 386. ISBN 83-211-0892-X.