Adam Danielewicz

Adam Bolesław Danielewicz

Adam Bolesław Danielewicz, znany również pod pseudonimem Tadeusz Oskard (urodzony 23 grudnia 1846 roku w Koźminku w Kaliskiem, zmarł 25 czerwca 1935 roku w Warszawie) był polskim demografem i statystykiem, a także wykładowcą w Szkole Nauk Politycznych w Warszawie.

Życiorys

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej jako syn Wojciecha i Julii z Mizgalskich. Edukację rozpoczął w szkołach powszechnych w Sieradzu (1858–1860) i Warszawie (1860–1862), a następnie uczęszczał do II Gimnazjum w Warszawie (1862–1865). W latach 1865–1869 studiował matematykę w Szkole Głównej Warszawskiej. W 1869 roku dołączył do zarządu Dyrekcji Kolei Warszawsko-Terespolskiej, gdzie pracował do 1888 roku, a w latach 1886–1888 pełnił funkcję naczelnika kontroli dochodów. Od 1891 roku był związany z Towarzystwem Ubezpieczeń „Przezorność”, gdzie do 1919 roku był głównym matematykiem, a później radcą. Uczył statystyki i algebry na Kursach Handlowych im. Zielińskiego w Warszawie w latach 1906–1910 oraz statystyki w Szkole Nauk Politycznych w Warszawie od 1915 do 1921 roku. W 1908 roku został członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego i przez wiele lat pełnił funkcję prezesa Polskiego Instytutu Aktuariuszy, który w 1931 roku nadał mu członkostwo honorowe. Współpracował z czasopismem „Zdrowie” i wykształcił wielu miejskich statystyków. Dnia 2 maja 1924 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 41-3-22/23).

W swojej pracy naukowej zajmował się demografią, prawem ubezpieczeniowym, statystyką oraz analizą matematyczną. Zebrał bogate materiały dotyczące analizy śmiertelności w Warszawie w drugiej połowie XIX wieku, a także badał metody nauczania matematyki w szkołach średnich. Opracował teoretyczne podstawy postępowania w ubezpieczeniach na wypadek niezdolności do pracy oraz koncepcję ubezpieczeń na życie. Był autorem licznych artykułów publicystycznych i prac naukowych, w tym:

Równania Ablowe oraz ich zastosowanie do wpisywania wielokątów foremnych w koło (1869)
W kwestyi statystyki śmiertelności (1877)
O układaniu tablic śmiertelności z powodu zamierzonego spisu ludności (1878)
W przedmiocie badań tablic śmiertelności (1878)
Zasady taryf ubezpieczeń życiowych (1878)
Zabezpieczenie kapitałów przez częściowe oszczędności (1884)
Z dziedziny statystyki matematycznej (1884)
Ludność miasta Warszawy w obrazach graficznych. Według spisu jednodniowego z 1882 roku (1887)
Warszawska śmiertelność według przyczyn śmierci (1889–1893)
Przyczynek do metody Zeunera (1890)
Wykup czy redukcya polis (1892)
Podstawy matematyczne ubezpieczeń życiowych (1896)
Metoda najmniejszych kwadratów (1904)
Zarys arytmetyki politycznej (1910, z Samuelem Dicksteinem)