Adam Ciompa

(ur. 29 sierpnia 1901 w Krakowie, zm. 6 sierpnia 1935 w Tatrach Wysokich) – polski pisarz oraz plastyk.

Życiorys

Uczył się w szkołach we Lwowie, Wiedniu oraz Krakowie.

W latach 1920–1925 brał udział w studiach w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie kształcił się pod okiem profesorów: Ignacego Pieńkowskiego, Stanisława Dębickiego, Wojciecha Weissa oraz Felicjana Szczęsnego Kowarskiego. Po zakończeniu nauki spędził rok we Włoszech. Po powrocie do Krakowa, od roku 1926, zaczął wystawiać swoje dzieła, malując obrazy do kościołów ewangelickich, portrety oraz sceny rodzajowe. Zaprojektował również witraże do kościołów ewangelickich w Wiśle oraz Bystrzycy nad Olzą.

Od 1931 roku skoncentrował się głównie na pisarstwie, tworząc Dzienniki, utwór Żółte cienie oraz dramat Diogenes. W 1933 roku wydał eksperymentalną powieść Duże litery, a później napisał Szkicownik literacki, który został opublikowany pośmiertnie w 1937 roku.

Pasjonował się turystyką górską, a w 1935 roku tragicznie zginął w drodze na Łomnicę, wpadając do Miedzianej Kotliny. Jego ciało zostało pochowane w Wielkiej Łomnicy.

Przypisy

Bibliografia

Jerzy Moskal, Stanisław Wilczek: Album pisarzy śląskich. Instytut Śląski w Opolu, 1975, s. 141.
Nowa encyklopedia powszechna PWN, t. 1, Warszawa 1998.
Ciompa Adam, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-11-26].
http://z-ne.pl/t,haslo,688,ciompa_adam.html