Adam Bukar

Adam Bukar herbu własnego (ur. 1719, zm. 1793) był sędzią ziemskim żytomierskim w latach 1775–1794 oraz sędzią grodzkim kijowskim i podczaszym owruckim w latach 1774–1775. Pełnił również funkcję cześnika nowogrodzkiego siewierskiego w latach 1766–1774. W 1776 roku był członkiem konfederacji Andrzeja Mokronowskiego oraz posłem na sejm z województwa kijowskiego. Dodatkowo, w tym samym roku, pełnił rolę sędziego sejmowego z województwa ruskiego.

Życiorys

Bukar był komisarzem Sejmu Czteroletniego z powiatu żytomierskiego w województwie kijowskim, odpowiedzialnym za szacowanie intrat dóbr ziemskich w 1789 roku.

Otrzymał Order św. Stanisława od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, co czyni go zasłużonym szlachcicem. Posiadał cztery herby z linii matki i ojca.

Adam Bukar był właścicielem klucza Januszpolskiego w starostwie Ulianów. Jego żoną była Konstancja Pacanowska, z którą miał pięciu synów: Marcina, Andrzeja, Józefa, Seweryna, Adriana oraz córkę Ewę. Do dóbr Januszpola należały: Buraki i Lemiesz koło Krzemieńca, nabyte od Ponimskiego za 2 miliony talarów, a także Dysierówka i Babin.

W pamiętnikach swojego syna Seweryna, Adam Bukar jest wspominany jako gospodarz, który przyjął króla Stanisława Augusta Poniatowskiego w dobrach wojewody Stempowskiego w Łabuniu podczas jego przejazdu na spotkanie z carycą Katarzyną II (w czasie nieobecności Bukara w kraju).