Adam Borowski

Adam Zbigniew Borowski

Adam Zbigniew Borowski (urodzony 21 lipca 1955 roku w Warszawie) to polski działacz opozycji demokratycznej oraz niepodległościowej w PRL, a także wydawca i działacz społeczny.

Życiorys

W 1975 roku ukończył Technikum Mechaniczne w Warszawie. Od 1979 roku studiował w trybie zaocznym na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, jednak został usunięty z uczelni po wprowadzeniu stanu wojennego, które miało miejsce 13 grudnia 1981 roku.

W okresie 1975–1976 pracował w Miejskim Przedsiębiorstwie Materiałów Budowlanych w Warszawie, następnie w Przedsiębiorstwie Budowy Sieci Cieplnych, a od 1979 roku był zatrudniony w Miejskim Przedsiębiorstwie Robót Elektrycznych w Warszawie.

Od września 1980 roku stał się członkiem NSZZ „Solidarność”, angażując się w działalność Komisji Interwencji i Mediacji w Regionie Mazowsze. W swoim miejscu pracy przewodniczył związkowej Komisji Zakładowej, a w dniach 14–15 grudnia 1981 roku zorganizował strajk. Był także jednym z organizatorów podziemnych struktur Międzyzakładowego Robotniczego Komitetu „Solidarności”. W 1982 roku współorganizował niezależny pochód pierwszomajowy oraz akcję uwolnienia Jana Narożniaka, który został postrzelony przez milicję. 10 lipca 1982 roku został aresztowany, a 19 maja 1983 roku skazany na sześć lat więzienia, jednak w lipcu 1983 roku wyrok został zmniejszony o połowę. W lipcu 1984 roku uzyskał warunkowe zwolnienie. W 1985 roku przystąpił do Solidarności Walczącej, biorąc udział w podziemnym ruchu wydawniczym, organizując wydawnictwa Wers oraz Prawy Margines, a także wydając pismo „Horyzont”.

W 1989 roku założył Oficynę Wydawniczą „Volumen”. Później działał w Lidze Republikańskiej, a następnie w Przymierzu Prawicy, gdzie zasiadał w radzie politycznej i bezskutecznie ubiegał się o mandat poselski z listy PiS w wyborach w 2001 roku.

W 1994 roku był jednym z współzałożycieli, a od 2000 roku przewodniczącym Komitetu Polska-Czeczenia. Od listopada 2005 roku pełni funkcję Honorowego Konsula Czeczeńskiej Republiki Iczkerii w Polsce. W 2014 roku dołączył do Komitetu Honorowego Fundacji „Łączka”, która sprawuje opiekę nad Kwaterą na Łączce. Jest także przewodniczącym warszawskiego klubu „Gazety Polskiej” oraz członkiem zarządu Stowarzyszenia Wolnego Słowa.

W wyborach w 2019 i 2023 roku bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy PiS. Wszedł także w skład komitetu wspierającego kandydaturę Karola Nawrockiego na prezydenta RP w wyborach zaplanowanych na 2025 rok.

Odznaczenia

W 1997 roku został uhonorowany Brązowym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”, a w 2000 roku otrzymał odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”. W 2006 roku, za „wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce oraz osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej”, został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2017 roku minister edukacji narodowej Anna Zalewska przyznała mu Medal Komisji Edukacji Narodowej za udział w obronie nauczania historii w szkołach w 2012 roku. W 2011 roku otrzymał nagrodę Kustosz Pamięci Narodowej, a w 2021 roku został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.