Adam Błaś

Adam Błaś (ur. 4 sierpnia 1946 w Tarnowie, zm. 22 marca 2025) był polskim prawnikiem, który specjalizował się w naukach administracyjnych oraz prawie administracyjnym. Był również nauczycielem akademickim związanym z Uniwersytetem Wrocławskim oraz Akademią Polonijną w Częstochowie.

Życiorys

Urodził się w 1946 roku w Tarnowie, gdzie spędził swoje dzieciństwo oraz wczesną młodość. Studia prawnicze ukończył w 1969 roku na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego. W tym samym roku rozpoczął pracę w Katedrze Prawa Administracyjnego UWr., a później przeszedł do Zakładu Nauki Administracji, w którym pracował przez wiele lat. Stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa administracyjnego uzyskał w 1978 roku na podstawie rozprawy dotyczącej pojęcia działań złożonych administracji państwowej – studium z metodologii badań nad działaniami administracji publicznej. Ta rozprawa została wyróżniona przez Radę Wydziału Prawa i Administracji. W 1988 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych na podstawie oceny swojego dorobku naukowego oraz rozprawy habilitacyjnej pt. Pojęcie faktów administracyjno-prawnych. Studium z badań nad działaniami administracji państwowej nieuregulowanymi wyczerpująco normami prawa. Ta praca również została nagrodzona przez Ministra Edukacji Narodowej oraz w konkursie na najlepsze prace habilitacyjne czasopisma „Państwo i Prawo”. W 1995 roku objął stanowisko profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie Wrocławskim, a pięć lat później uzyskał tytuł profesora zwyczajnego.

Profesor Błaś był długoletnim opiekunem studentów na różnych latach studiów stacjonarnych. Przez wiele lat był członkiem uniwersyteckiej Komisji Dyscyplinarnej Odwoławczej dla Studentów Uniwersytetu. Jako kierownik Zakładu Nauki Administracji, który prowadził od 1989 roku, organizował posiedzenia naukowe dla młodych pracowników, poświęcone najważniejszym problemom współczesnego prawa administracyjnego oraz nauki administracji. Był także organizatorem kilku konferencji naukowych, w tym jednej międzynarodowej. Utrzymywał intensywne kontakty naukowe z ośrodkami we Francji, Holandii i Niemczech oraz współpracował z Uniwersytetem w Toronto.

Pełnił wiele ważnych funkcji organizacyjnych, w tym w latach 1981–1987 był zastępcą dyrektora Instytutu Nauk Administracyjnych, a od 2005 roku jego dyrektorem. Brał również udział w komisjach wydziałowych i senackich. Przez dwie kadencje orzekał w uniwersyteckiej Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli Akademickich UWr. Za swoje osiągnięcia w dziedzinie naukowej, dydaktycznej i organizacyjnej wielokrotnie otrzymywał nagrody od rektora Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1992–1993 odbył roczny staż u prof. Jerzego Starościaka na Uniwersytecie Warszawskim, równocześnie biorąc udział w stażu naukowym w Komisji Organizacji i Zarządzania przy Radzie Ministrów. W tym czasie wykładał prawo administracyjne w Krajowej Szkole Administracji Publicznej w Warszawie oraz pracował w Instytucie Ekonomii i Administracji Akademii Polonijnej w Częstochowie.

Dorobek naukowy

Dorobek naukowy prof. Błasia liczy 41 opublikowanych prac naukowych. Jego badania koncentrowały się głównie na prawie administracyjnym oraz naukach administracyjnych. Kluczowe aspekty jego badań obejmowały prawne formy działania administracji publicznej, źródła prawa administracyjnego oraz kontrolę prawną nad administracją publiczną. Do najważniejszych publikacji prof. Błasia zaliczają się:

Prawo administracyjne w okresie transformacji ustrojowej, Kraków 1999.
Współczesne problemy administracji publicznej i prawa administracyjnego, Poznań 1999, redaktor.
Jedność systemu prawa a jednolitość orzecznictwa sądowo-administracyjnego i administracyjnego w sprawach samorządowych, Kraków 2001, współredaktor.
Administracja publiczna, Wrocław 2004.