Adam Bisping – biografia
Adam Bisping, herbu własnego (ur. 1782 w Wołpiańsku, w powiecie wołkowyskim, zm. 20 stycznia 1858 w Skołubowie, niedaleko Kozłowicz) – pełnił funkcję chorążego powiatu wołkowyskiego oraz był pułkownikiem w armii Księstwa Warszawskiego.
Życie i działalność publiczna
Ukończył studia na Uniwersytecie Wileńskim. Od 1810 roku był chorążym powiatu wołkowyskiego. Po przybyciu Wielkiej Armii Napoleona I na Litwę, 12 lipca 1812 roku, dołączył do armii Księstwa Warszawskiego, przekazując jednocześnie znaczne fundusze na jej wsparcie. Został mianowany pułkownikiem, a następnie objął dowództwo 20 pułku piechoty litewskiej, który formował się w okolicach Werejek, na jego rodzinnych ziemiach grodzieńskich. Znacząco przyczynił się do poprawy uzbrojenia tej jednostki. Wziął udział w wojnie 1812 roku, m.in. uczestniczył w obronie Wilna, a po klęsce Napoleona kontynuował walkę w obronie Modlina, który był oblężony przez armię rosyjską (od 5 lutego do 1 grudnia 1813 roku). Po kapitulacji Modlina został wzięty do niewoli przez Rosjan. W 1815 roku otrzymał dymisję z wojska.
Po śmierci ojca, Jana Tadeusza Bispinga, w 1822 roku, odziedziczył Strubnicę, Janowszczyznę oraz Jeziernicę. W 1841 roku, dzięki jego staraniom, odnowiono kościół w Strubnicy, do którego prezbiterium dobudowano nową kaplicę, mieszczącą grobowiec fundatorów – przodków Adama. Remont kościoła w Strubnicy był kosztowny, co zmusiło go do sprzedaży Jeziernicy. Został pochowany na cmentarzu w Strubnicy.
Rodzina
Był przedstawicielem litewsko-polskiej linii Bispingów, synem Jana Tadeusza i Anny z Mikulskich, wnukiem marszałka starodubowskiego Bolesława. Od 1809 roku był mężem Teresy z Mikulskich, z którą miał syna Kamila oraz dwie córki: Celinę, która wyszła za Stefana Niezabytowskiego, oraz Gabrielę, żonę Feliksa Włodka.
Przypisy
Literatura
- Bisping v. Biszping, h. Bisping; Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. 1, Warszawa 1904, s. 221.
- Bispink v. Biszping h. własnego; Adam Boniecki, Herbarz polski, t. 1, Warszawa 1899, s. 272.
- Janusz Iwaszkiewicz, Bisping v. Biszping v. Bispink Adam, h. własnego (zm. 1858), Polski Słownik Biograficzny, t. 2, Kraków 1936, s.113-114.
- Moje wspomnienia w Massalanach spisane. Pamiętniki Jan Ordynata Bispinga 1842-1892, oprac. wstęp i przypisy Jerzy Z. Pająk, Jerzy Szczepański, Kielce 2017 – tom 8 serii „Kresy w polskich pamiętnikach i listach (1795-1918)”.