Adam Bielecki herbu Janina (urodzony 19 grudnia 1811 w Górzance, zmarły 18 kwietnia 1859 w Rymanowie) był duchownym rzymskokatolickim, działaczem niepodległościowym oraz posłem na Sejm Ustawodawczy w Kromieryżu.
Życiorys
Przyszedł na świat w rodzinie ziemiańskiej jako syn Kajetana, właściciela dóbr Górzanka w powiecie leskim (zm. w 1829). Ukończył seminarium duchowne w Wiedniu, a w 1834 roku został wyświęcony na kapłana. W latach 1834–1836 pełnił funkcję prefekta seminarium w Przemyślu, gdzie od 1836 roku prowadził wykłady z historii oraz prawa kanonicznego. Został jednak zdymisjonowany w lipcu 1836 roku na skutek żądań władz austriackich, które oskarżały go o agitację narodową i patriotyczną.
Biskup przemyski Michał Korczyński powołał go na kapelana domu poprawy dla księży w Przeworsku, jednak w maju 1837 roku musiał opuścić to stanowisko znowu na żądanie władz. Był zaangażowany w działalność tajnej organizacji wolnomularskiej – Sprzysiężenia Demokratów Polskich. Następnie sprawował funkcję wikariusza w Stobiernej (1837–1839), Borku Starym (1839–1840) i Chłopicach (1840–1841).
7 kwietnia 1841 roku został proboszczem parafii w Haczowie, lecz już 22 czerwca 1841 roku został aresztowany i osadzony w więzieniu we Lwowie, gdzie spędził 4 lata w czasie śledztwa. Pod koniec 1844 roku został osądzony za zdradę stanu i skazany na karę śmierci oraz utratę szlachectwa. W 1845 roku został ułaskawiony przez cesarza, a kara śmierci została mu zamieniona na dożywotnie więzienie. Wykonywał karę pod ścisłym nadzorem policji w klasztorze reformatów w Bieczu, a później u kapucynów w Rozwadowie.
W lutym 1848 roku odzyskał wolność. Od lipca 1848 do kwietnia 1859 roku był proboszczem parafii w Rymanowie. Działał politycznie w czasie Wiosny Ludów, uczestnicząc m.in. w Kongresie Słowiańskim w Pradze, a następnie był posłem na Sejm Ustawodawczy w Wiedniu i Kromieryżu (10 lipca 1848 – 7 marca 1849). W parlamencie był członkiem „Stowarzyszenia”, które skupiało demokratycznych posłów polskich. Działał na rzecz pojednania między Polakami a Rusinami. Zmarł i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Rymanowie.
Przypisy
Bibliografia
Jan Kwolek, Bielecki Adam (1811-1859), Polski Słownik Biograficzny, t. 2, Kraków 1936, s. 40
Józef Krajewski, Tajne związki polityczne w Galicyi (od r. 1833 do r. 1841) według niewydanych źródeł rękopiśmiennych oraz aktów sądowych i gubernialnych, Lwów 1903; s. 104, 122, 126.