Adam Bednarski
Adam Bednarski (urodzony 3 listopada 1869 w Podgórzu, zmarły 11 kwietnia 1941 we Lwowie) był polskim lekarzem okulistą, profesorem oraz kierownikiem Katedry Okulistyki na Uniwersytecie Lwowskim.
Życiorys
Był synem urzędnika i pedagoga Wojciecha Bednarskiego (1841–1914) oraz Julii Bednarskiej, z domu Adamskiej. W 1921 roku poślubił Marię Przecławę Cicimirską (1878–1974).
Studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie uzyskał dyplom doktorski w 1894 roku. W latach 1894–1895 pracował jako okulista w krakowskim szpitalu św. Łazarza. Swoje umiejętności rozwijał pod okiem prof. Bolesława Wicherkiewicza, praktykując u niego w Poznaniu (1895–1896) oraz ponownie w Krakowie (1896–1898). W latach 1898–1902 był asystentem Wicherkiewicza w krakowskiej klinice uniwersyteckiej.
Habilitację uzyskał w 1902 roku u prof. Emanuela Macheka na Uniwersytecie Lwowskim, na podstawie pracy dotyczącej przyczyn powstawania krótkowzroczności. Zaraz po habilitacji uzyskał tytuł docenta, a następnie awansował na profesora nadzwyczajnego w 1909 roku oraz profesora zwyczajnego w 1922 roku. W latach 1904–1922 kierował oddziałem okulistyki w lwowskim szpitalu dziecięcym św. Zofii. W 1921 roku był dziekanem Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Lwowskiego, a w 1922 roku objął kierownictwo Katedry Okulistyki po prof. Emanuela Macheku. Równocześnie, od 1922 do 1941 roku, był kierownikiem uniwersyteckiej kliniki okulistycznej.
W swojej pracy klinicznej zajmował się m.in. usuwaniem ciał obcych z gałki ocznej, schorzeniami soczewki, zmianami naczyniowymi siatkówki oraz ślepotą u dzieci. Interesował się również historią medycyny, szczególnie okulistyką w Polsce od XIII do XVIII wieku, a także leczniczymi właściwościami ziół i rozwojem okularów.
W latach 1908–1909 pełnił funkcję redaktora naczelnego czasopisma „Lwowski tygodnik lekarski”, a w latach 1911–1912 był członkiem redakcji. Współpracował także z czasopismem „Postęp Okulistyczny”, które było wydawane przez B. Wicherkiewicza. Jego prace były publikowane w języku niemieckim, francuskim i polskim, w tym w „Archiv für Augenheilkunde” oraz w „Przeglądzie Lekarskim”, „Wiadomościach z Kliniki Okulistycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego” i „Polskiej Gazecie Lekarskiej”.
Był aktywnym członkiem i działaczem Towarzystwa Lekarskiego Lwowskiego (od 1908 roku skarbnikiem, a od 1913 roku prezesem) oraz członkiem Lwowskiego Towarzystwa Okulistycznego.
W 1928 roku otrzymał Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.