Adam Bauman

Adam Bauman (urodzony 10 czerwca 1957 roku w Warszawie) to polski lektor, aktor teatralny, filmowy oraz dubbingowy, a także scenarzysta i wykładowca na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Polonistyki.

Życiorys

Swoją karierę artystyczną rozpoczął 22 maja 1981 roku, debiutując na deskach Teatru Dramatycznego w Warszawie w przedstawieniu „Pieszo” autorstwa Sławomira Mrożka, w reżyserii Jerzego Jarockiego. Ukończył studia na PWST w Warszawie w 1983 roku.

Jest mężem aktorki Agaty Gawrońskiej.

Jako autor zadebiutował w Teatrze Polskiego Radia w 1995 roku, prezentując słuchowisko „Komedia peryferyjna”, które w tym samym roku zrealizowano także w Teatrze TV. W 1998 roku zdobył nagrodę za słuchowisko „Lot”, wyprodukowane przez Polskie Radio Szczecin. W tym samym roku otrzymał wyróżnienie za komedię „Makrela w papilotach” podczas konkursu Talia, organizowanego przez Teatr im. L. Solskiego w Tarnowie. W 2001 roku został uhonorowany nagrodą za słuchowisko „Pielgrzymi” w ramach Programu 1 PR. W 2002 roku zrealizował słuchowisko „Złodziej głosów”, a w 2012 roku – „Poprowadź mnie na drugą stronę”, dotyczące procesu Stanisławy Umińskiej. W 2013 roku powstało słuchowisko „Trzecia noga”, a w 2015 roku – „Dwanaście przykazań seksualnych rewolucyjnego proletariatu”.

W 2009 roku zdobył główną nagrodę polskiej edycji konkursu scenariuszowego Hartley-Merrill za swój scenariusz filmowy o św. Andrzeju Boboli pt. „Potrójna misja”. W następnym roku jego scenariusz „Poprowadź mnie na drugą stronę” znalazł się w finale tego samego konkursu. Obecnie scenariusz ten jest w fazie przygotowań do realizacji filmowej.

Adam Bauman jest ojcem dwóch synów: Aleksandra (urodzonego w 2004 roku) oraz Antoniego (urodzonego w 2007 roku).

Nagrody

1983: wyróżnienie na I Ogólnopolskim Przeglądzie Sztuk Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi za rolę śpiewaka podwórzowego i narratora w „Operze za trzy grosze” Bertolta Brechta, wystawionej w Teatrze Nowym w Warszawie.

1987: nagroda na XIII Opolskich Konfrontacjach Teatralnych za rolę tytułową w „Kordianie” w warszawskim Teatrze Nowym w reżyserii Bohdana Cybulskiego.

1987: Nagroda Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy.

2000: III miejsce w konkursie na komediowe słuchowisko, ogłoszonym przez Program PR i Teatr PR, za tekst „Pielgrzymi”.

Teatry

W Warszawie:

Teatr Nowy (1982, 1985-89)
Teatr Powszechny (1983)
Teatr Polski (1983–1985)
Teatr na Woli (1991-92, 2000)
Opera Śląska w Bytomiu (1993)
Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu (1997)
Teatr Powszechny w Łodzi (2002)

Role teatralne

1981 – „Pieszo” (reż. Jerzy Jarocki)
1982 – „Opera za trzy grosze” jako narrator; Śpiewak podwórzowy (reż. Janusz Nyczak)
1983 – „Lekarz mimo woli” jako pan Robert (reż. Bogdan Baer)
1984 – „Wieczór Trzech Króli” jako dworzanin Orsina (reż. Jerzy Rakowiecki)
1984 – „Miarka za miarkę” jako Angelo (reż. J. Nyczak)
1986 – „Edward II” jako Spencer Junior Curney (reż. Maciej Prus)
1986 – „Kordian” (dramat) jako Kordian (reż. Bohdan Cybulski)
1989 – „Faust” jako Wagner (reż. B. Cybulski)
1993 – „Zemsta nietoperza” jako Frosch (reż. Henryk Konwiński)
1997 – „Sex nocy letniej” jako Andrew (reż. Wowo Bielicki)
2000 – „Panienka z Tacny” jako Augustin (reż. Bohdan Augustyniak)
2002 – „Sztuka” jako Marc (reż. Rafał Sabara)
2002 – „Dyzma” musical jako Leon Kunicki (reż. Laco Adamík)
2008 – „Stygmatyczka” (Scena Faktu Teatru Telewizji) jako oficer (reż. Wojciech Nowak)
2010 – „Prymas w Komańczy” (Scena Faktu Teatru Telewizji) jako funkcjonariusz UB (reż. Paweł Woldan)