Adam Bartosiewicz

Adam Bartosiewicz (urodzony 30 stycznia 1900 w Rostkowie, zmarły w kwietniu 1940 w Charkowie) był rotmistrzem Wojska Polskiego, odznaczonym Orderem Virtuti Militari, a także ofiarą zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się 30 stycznia 1900 roku w Rostkowie, znajdującym się w powiecie przasnyskim, w rodzinie Franciszka i Marii z Krzykowskich. Po ukończeniu Państwowego Gimnazjum Filologicznego im. Piotra Skargi w Pułtusku, w czasie I wojny światowej zaangażował się w działania Polskiej Organizacji Wojskowej, przyjmując pseudonim „Tosio”.

W 1919 roku rozpoczął służbę w 4 pułku ułanów. Ukończył Oficerską Szkołę Kawalerii w Grudziądzu. 1 lipca 1925 roku otrzymał nominację na podporucznika, z datą starszeństwa od 1 lipca 1925 i 4. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. Minister spraw wojskowych wcielił go do 4 pułku ułanów. 15 lipca 1927 roku prezydent RP awansował go na porucznika, z datą starszeństwa od 1 lipca 1927 oraz 4. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. 27 czerwca 1935 roku prezydent RP nadał mu stopień rotmistrza, ze starszeństwem od 1 stycznia 1935 i 36. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. W 1937 roku został oddelegowany do Korpusu Ochrony Pogranicza, gdzie objął dowództwo szwadronu kawalerii KOP „Rokitno”. W 1939 roku dowodził 4 szwadronem 1 pułku kawalerii KOP.

Podczas kampanii wrześniowej odniósł ciężkie rany w walce z Niemcami 5 września 1939 roku w Zygmuntowie nad Wartą. Po ewakuacji do szpitala w Łodzi, został przetransportowany do Sarn. Po zajęciu Sarn przez Armię Czerwoną, w nocy z 21 na 22 września 1939 roku został aresztowany przez NKWD. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i potajemnie pochowany w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach, gdzie od 17 czerwca 2000 roku znajduje się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie. W dokumentach NKWD figuruje na Liście Starobielskiej pod numerem 100.

5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło pośmiertnie awansował go na stopień majora. Uroczystość ogłoszenia awansu miała miejsce 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w ramach obchodów „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

W dniu 25 kwietnia 2010 roku w Rostkowie odsłonięto pomnik rotmistrza Adama Bartosiewicza.

Ordery i odznaczenia

  • Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari (za kampanię 1939)
  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 4194 – 30 czerwca 1921
  • Krzyż Walecznych
  • Medal Niepodległości – 16 marca 1937 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
  • Srebrny Krzyż Zasługi – 1938 „za zasługi w służbie ochrony pogranicza”
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Zobacz też

  • jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
  • obozy NKWD dla jeńców polskich
  • ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie

Przypisy

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Rocznik oficerów kawalerii. Warszawa: Nakładem „Przeglądu Kawaleryjskiego”, 1930.
  • Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
  • Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Księga Jazdy Polskiej. Bolesław Wieniawa-Długoszowski (red.) Bronisław Rakowski (red.) Władysław Dziewanowski (red.) Karol Koźmiński (red.) Stanisław Strumph-Wojtkiewicz (red.) Stanisław Ostoja-Chrostowski (red.) Stanisław Haykowski (ilust.). Warszawa: Zakłady Graficzne Instytutu Wydawniczego „Biblioteka Polska”, 1938.