Adam Bar (urodzony 20 grudnia 1895 roku w Stanisławowie, zmarły 29 marca 1955 roku w Krakowie) był polskim historykiem literatury, bibliografem, edytorem oraz kustoszem Biblioteki Jagiellońskiej.
Życiorys
Od 1924 roku pracował w Bibliotece Jagiellońskiej, gdzie zapoczątkował kluczowe prace związane z dokumentacją i bibliografią. Wraz z Władysławem Tadeuszem Wisłockim oraz T. Godłowskim stworzył trzytomowy Słownik pseudonimów i kryptonimów pisarzy polskich oraz Polski, wydany w latach 1936–1938, który do 1950 roku wzbogacił o dodatkowe uzupełnienia. Rozpoczął również gromadzenie materiałów do retrospektywnej bibliografii zawartości literackiej polskich czasopism, kontynuując tę pracę w latach 1948–1953 z zespołem IBL PAN. Inne jego zbiory stanowiły podstawę Bibliografii filozofii polskiej za lata 1750–1864, która ukazała się w trzech tomach w latach 1955–1971; czwarty tom (dwa pierwsze zeszyty) opracował i wydał w 1994 roku A. Przymusiała z zespołem. W 1924 roku opublikował studium Charakterystyka i źródła powieści Kraszewskiego w latach 1830–1850, a w 1930 roku zarys monograficzny Karol Miarka. Wydał także zbiór szkiców z epoki walki klasyków z romantykami, zatytułowany Kumoszki na parnasie (1947), oraz zredagował utwory Józefa Ignacego Kraszewskiego. Był współpracownikiem Polskiego Słownika Biograficznego (biogram: Kajetan Abgarowicz, t. 1, 1935).
Zmarł w Krakowie, a jego pochówek odbył się 1 kwietnia 1955 roku na cmentarzu Salwatorskim (sektor SC9-1-14).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 lipca 1946)
- Srebrny Wawrzyn Akademicki (7 listopada 1936)
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 stycznia 1955)
Przypisy
Bibliografia
Wielka Encyklopedia PWN, red. Jan Wojnowski, Warszawa 2001, t. 3, s. 206.