Adam Badowski (urodzony w grudniu 1857, zmarły 23 września 1903 w Warszawie) był polskim malarzem i ilustratorem.
Życiorys
Po zakończeniu nauki w gimnazjum, uczęszczał do Klasy Rysunkowej w Warszawie, którą prowadzili Wojciech Gerson oraz Aleksander Kamiński. Po jej ukończeniu w 1887 roku, przeniósł się do Krakowa, gdzie przez trzy lata studiował w Szkole Sztuk Pięknych pod okiem Floriana Cynka i Leopolda Loefflera. W 1880 roku wyjechał, aby kontynuować naukę w Wiedniu i Monachium. W 1882 roku zdobył stypendium artystyczne Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, co umożliwiło mu pięcioletnie studia artystyczne w Rzymie.
Po powrocie osiedlił się na stałe w Warszawie, gdzie poza tworzeniem dzieł, angażował się w wiele organizacji artystycznych. Uczył również w szkole artystycznej dla kobiet, prowadzonej przez Bronisławę Wiesiołowską. Dwa lata później spędził rok w Paryżu, a po powrocie został wiceprezesem Komitetu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Był jednym z pomysłodawców założenia Spółki Artystycznej Zjednoczonych Malarzy, Rzeźbiarzy i Architektów. Od 1896 roku prowadził zajęcia w warszawskiej Klasie Rysunkowej, a rok później otworzył własną szkołę artystyczną dla kobiet, w której uczył malarstwa i grafiki.
Regularnie współpracował z czasopismem Wędrowiec, tworząc dla niego ilustracje. Często wystawiał swoje prace w Warszawie (w Zachęcie i Salonie Krywulta), a także w Krakowie, Lwowie i za granicą, między innymi w Berlinie.
W 1895 roku ożenił się z pianistką Marią z Wąsowskich. Zmarł nagle 23 września 1903 roku. Jego pogrzeb odbył się trzy dni później. Po mszy w katedrze św. Jana, został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 40-3-20).
Twórczość
W jego obrazach najczęściej pojawiały się sceny antyczne, co było wynikiem wpływów twórczości Henryka Siemiradzkiego oraz fascynacji dziełami Lawrence’a Alma-Tademy. W późniejszych latach skupił się głównie na malarstwie portretowym.
Galeria
Przypisy
Bibliografia
Stanisław S. Szenic, Cmentarz Powązkowski 1891–1918. Zmarli i ich rodziny, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983, s. 170, ISBN 83-06-00921-5 (pol.).