Adam Baczewski (urodzony 14 maja 1895 we Lwowie, zmarły w 1940 w ZSRR) był polskim przemysłowcem oraz ofiarą zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się 14 maja 1895 roku we Lwowie, jako syn Henryka (1864–1930, adwokat i współwłaściciel fabryki wódek J.A. Baczewski) oraz Gabrieli z domu Zgórskiej (1864–1935, córka Alfreda Zgórskiego). Uczęszczał do C. K. II Gimnazjum we Lwowie w latach 1905-1906, a następnie od 1907 do Prywatnego Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Lwowie, które ukończył w 1913 roku, zdając maturę. Po tym okresie rozpoczął studia na Politechnice Lwowskiej.
Po uzyskaniu przez Polskę niepodległości, Adam Baczewski rozpoczął pracę w dyplomacji, zostając sekretarzem poselstwa RP w Rzymie. 1 listopada 1923 roku został skierowany do Ministerstwa Spraw Zagranicznych, jednak już 31 grudnia tego samego roku został zwolniony.
W czasie II Rzeczypospolitej, on oraz jego stryjeczny brat Stefan Baczewski (ur. 1892, syn Leopolda, brata Henryka) zarządzali rodzinną firmą J.A. Baczewski (nazwa pochodzi od Józefa Adama Baczewskiego; pełna nazwa to „Fabryka wódek, likierów i rossolisów J.A. Baczewski”), której twórcą był ich dziadek Józef (1829–1911). Stefan Baczewski od 1922 roku pełnił funkcję współwłaściciela oraz naczelnym dyrektorem przedsiębiorstwa, a Adam dołączył jako współwłaściciel w 1923 roku. W 1925 roku firma zdobyła główne nagrody na wystawie spirytusowej w Londynie.
Był aktywny w organizacjach harcerskich, a w 1934 roku został przewodniczącym okręgowej komisji wyborczej.
Po rozpoczęciu II wojny światowej i inwazji ZSRR na Polskę 17 września 1939 roku, Adam Baczewski został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD 25 września 1939. Przetrzymywano go w lwowskim więzieniu Brygidki. W 1940 roku został zamordowany w ramach zbrodni katyńskiej. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej, opublikowanej w 1994 roku (wymieniony na liście wywózkowej 71/2-50, oznaczony numerem 122). Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni, który został otwarty w 2012 roku. W ramach zbrodni katyńskiej na terenach Ukrainy zginął również Stefan Baczewski. Istnieją różne źródła, które sugerują, że Stefan i Adam Baczewscy mogli zostać przewiezieni do kopalni w Donbasie, gdzie zmarli, lub że Stefan został zamordowany w Charkowie w ramach zbrodni katyńskiej (jednakże ani nie został wymieniony na liście jeńców przetrzymywanych w obozie w Starobielsku od 1939 do 1940, ani na liście ofiar zamordowanych w Charkowie).
Przypisy
Bibliografia
Grzegorz Hryciuk. Stosunki polsko-ukraińskie w ocenie konsulatu niemieckiego we Lwowie w 1939 roku. „Toruńskie Studia Międzynarodowe”, s. 20, nr 1 (2) z 2009. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Die Konsulate der Republik Österreich (1. Republik). W: Rudolf Agstner: Von Kaisern, Konsuln und Kaufleuten Österreich und die Ukraine 1785–2010. Wiedeń: LIT Verlag, 2011, s. 195–196. ISBN 978-3-64350335-0. (niem.).
Paweł Libera, Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Noty biograficzne. W: Polski Cmentarz Wojenny Kijów-Bykownia. Księga cmentarna. T. I: A-B. Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2015, s. 117-323. ISBN 978-83-89474-32-2.