Adam Antoni Piątkowski

Adam Antoni Piątkowski (ur. 5 maja 1930 w Warszawie, zm. 4 sierpnia 2002 tamże) był polskim naukowcem, który specjalizował się w badaniach nad technikami jądrowymi oraz elektroniką medyczną.

Życiorys

Po zakończeniu nauki w 1936 roku w Szkole Powszechnej im. Św. St. Kostki w Warszawie, w 1942 roku Adam Piątkowski rozpoczął kształcenie w tajnych kompletach w Gimnazjum i Liceum im. Św. Wojciecha, które były finansowane przez W. i A. Górskich. Po zdaniu matury w 1948 roku, podjął studia na Politechnice Warszawskiej w sekcji Elektrotechniki Medycznej w Oddziale Fizyki Stosowanej na Wydziale Elektrycznym. Całą swoją karierę zawodową związał z Politechniką Warszawską. Jego zainteresowania badawcze obejmowały technikę jądrową oraz elektronikę medyczną, w tym m.in. analizę EKG oraz techniki obrazowe rezonansu magnetycznego. Był promotorem 18 doktorów, w tym 2 z zagranicy oraz 9 spoza Politechniki Warszawskiej. Piątkowski był autorem lub współautorem kilku książek oraz ponad 100 artykułów opublikowanych w krajowych i zagranicznych czasopismach, a także w materiałach konferencyjnych.

Stanowiska

1952 – inżynier
1955 – magister, starszy asystent
1965 – doktorat
1975 – habilitacja
1978 – tytuł profesora nadzwyczajnego
1990 – tytuł profesora zwyczajnego
Kierownik Zakładu Elektroniki Jądrowej i Medycznej w Instytucie Radioelektroniki (1970-1984)
Prodziekan Wydziału Elektroniki (1970-1971 i 1975-1981)
Redaktor naczelny „Postępów Fizyki Medycznej” (1966-1975)
Redaktor działu „Informatora Patentowego” (1966-1983)
Wiceprzewodniczący Rady ds. Atomistyki przy Państwowej Agencji Atomistyki (1984-1988)
Przewodniczący Sekcji „Technika w Medycynie” przy Komitecie Badań Naukowych (od 1990 roku, przez 3 kadencje)

Członkostwa

Był członkiem rad naukowych:

Centralnego Laboratorium Ochrony Radiologicznej (1970-1988)
Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Techniki Medycznej „ORMED” (od 1974 roku)
Instytutu Elektrotechniki Politechniki Białostockiej (1977-1988)
Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (od 1979 roku, przez 3 kadencje)
Instytutu Badań Jądrowych (od 1984 roku, przez 2 kadencje)
Instytutu Systemów Sterowania w Katowicach (od 1984 roku, przez 2 kadencje)

Był członkiem:

Komisji Oceny Aparatury Jądrowej (1967)
Branżowej Komisji Doradczej przy Urzędzie Energii Atomowej (1972)
Komitetu Fizyki Polskiej Akademii Nauk (1968-1990; w latach 1974-1975 sekretarz tego Komitetu)
Komitetu Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej Polskiej Akademii Nauk (od 1980 roku)
Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej Polskiej Akademii Nauk (od 1992 roku, przez 1 kadencję)
European Standard Organization for Nuclear Electronics (1986-1991)
Rady Redakcyjnej „Journal of Electrical Engineering” (od 1988 roku)
Rad Redakcyjnych dwumiesięczników „Revue Européenne de Technologie Biomedicale” oraz „Innovation et Technologie en Biologie et Medicine” (1984-1992)

Był także aktywnym członkiem wielu organizacji naukowych i społecznych, takich jak:

International Radiation Protection Association (od 1970 roku)
Polskie Towarzystwo Fizyki Medycznej (gdzie pełnił funkcje sekretarza Oddziału Warszawskiego w latach 1965-1969, prezesa w latach 1969-1972 oraz 1979-1983, zastępcy członka Zarządu Głównego w latach 1972-1979 i wiceprezesa Zarządu Głównego od 1983 roku przez 2 kadencje)
Stowarzyszenie Elektryków Polskich (członek Centralnego Komitetu Sekcji Automatyki i Pomiarów w latach 1974-1978, przewodniczący Komitetu ds. Systemu CAMAC w latach 1978-1981, przewodniczący Polskiego Komitetu ds. Systemu CAMAC w latach 1986-1991, wiceprzewodniczący od 1991 roku, honorowy przewodniczący od 2001 roku)
Prezydium Komitetu Inżynierii Biomedycznej (od 1983 roku)
Towarzystwo Naukowe Warszawskie (członek korespondent w latach 1984-1986, członek zwyczajny od 1986 roku)
Polskie Towarzystwo Inżynierii Biomedycznej (członek od 1999 roku)
Stowarzyszenie Autorów „ZAIKS” (członek nadzwyczajny od 1968 roku)

Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia

Za osiągnięcia w dziedzinie badań, dydaktyki oraz autorstwa książek, Adam Piątkowski był wielokrotnie nagradzany przez ministra Szkolnictwa Wyższego, Nauki i Techniki, Państwową Radę ds. Wykorzystania Energii Atomowej oraz Rektora Politechniki Warszawskiej.

Otrzymał następujące odznaczenia:

Złoty Krzyż Zasługi (1973)
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1978)
Medal Komisji Edukacji Narodowej (1981)

Wyróżnienia to m.in.:

Dyplom Honorowy Polskiego Towarzystwa Fizyki Medycznej (1976)
Złota Odznaka „Zasłużony dla Politechniki Warszawskiej” (1979)
Medal „Zasłużony dla Politechniki Białostockiej” (1979)
Medal pamiątkowy Stowarzyszenia Elektryków Polskich im. Mieczysława Pożaryskiego (1979)
Złota Odznaka Honorowa Stowarzyszenia Elektryków Polskich (1981)
Dyplom z okazji XX-lecia Polskiego Towarzystwa Fizyki Medycznej za wkład pracy szczególnie cenny dla rozwoju Towarzystwa (1985)
Złota Odznaka Honorowa Naczelnej Organizacji Technicznej (1986)

Ważne publikacje

Był autorem książki: Pył promieniotwórczy (Wydawnictwo MON, Warszawa 1962).

Współautor z doktorem Waldemarem Scharfem książek:

Elektroniczne mierniki promieniowania jonizującego (Wydawnictwo MON, Warszawa, 2 wydania: 1969, 1979, ISBN 83-11-06230-7)
Aparatura radiometryczna w medycynie i biologii (Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1972)