Adam Adach (urodzony 28 września 1962 roku w Nowym Dworze Mazowieckim) to polski artysta i malarz, który tworzy zarówno w Polsce, jak i we Francji. Jego prace koncentrują się na zagadnieniach związanych z pamięcią, zarówno tą osobistą, jak i historyczną.
Życiorys
W 1981 roku ukończył studia weterynaryjne na SGGW w Warszawie. W czasie stanu wojennego brał aktywny udział w strajkach studenckich.
Na przełomie lat 80. i 90. XX wieku osiedlił się na stałe we Francji, gdzie w 1990 roku ukończył Ecole Supèrieure des Beaux-Arts w Lyonie. Następnie, w 1995 roku, uzyskał dyplom z Ecole Supèrieure des Beaux-Arts w Paryżu. W tym czasie pracował z dziećmi w szpitalach psychiatrycznych oraz w ośrodkach dla osób z niepełnosprawnościami, prowadząc zajęcia z terapii przez sztukę.
Debiut artystyczny Adacha miał miejsce w 1997 roku na wystawie dyplomowej absolwentów paryskich szkół artystycznych. W 1999 roku jego prace były prezentowane w Galerii Laboratorium w Centrum Sztuki Współczesnej. W 2002 roku artysta został zaproszony przez uznanego kuratora Hansa Ulricha Obrista do wzięcia udziału w wystawie zatytułowanej Urgent Painting. W 2003 roku miała miejsce pierwsza indywidualna wystawa Adacha w galerii sztuki Jeana Brollya.
W 2006 roku artysta wrócił do Polski, a obecnie dzieli swój czas między Paryż a Warszawę.
W 2007 roku zdobył nominację do Nagrody Marcela Duchampa, prestiżowego wyróżnienia dla młodych francuskich artystów.
Twórczość
Malarstwo Adacha koncentruje się na problematyce pamięci, obejmującej zarówno wymiar osobisty, jak i historyczny. Na jego obrazach pojawiają się wątki z prywatnych wspomnień, takie jak dzieciństwo, co ilustruje np. obraz Dziecko z 2007 roku. W jego pracach często przeplatają się te osobiste doświadczenia z odniesieniami do historii i zbiorowych przeżyć społeczeństwa. Artysta zwraca uwagę na ślady dwudziestowiecznej historii, szczególnie na piętno totalitarnych ideologii, co można dostrzec w takich pracach jak Untitled (Treblinka) czy Nazi Holidays z 2011 roku. Zamiast przedstawiać kluczowe momenty w historii, jak to robili tacy malarze jak Jan Matejko, Adach koncentruje się na chwilach przejściowych, często określanych przez krytyków jako przeistoczenia. W swojej twórczości porusza także temat relacji homoseksualnych, a krytycy sztuki zauważają w jego pracach wyraźną melancholijność.
Artysta maluje techniką olejną, stosując wiele warstw farby na płótnach.