Adalwin (zm. 14 maja 873) był arcybiskupem Salzburga w latach 859-873.
Życiorys
Adalwin zdobył swoje wykształcenie w Salzburgu. Uważa się, że zyskał poparcie swojego poprzednika Leutrama, który polecił go cesarzowi jako swojego następcę. W 859 roku Adalwin został mianowany arcybiskupem Salzburga. Wiosną 860 roku udał się do Rzymu, aby odebrać paliusz.
Do osiągnięć Adalwina należy chrystianizacja Słowian w Marchii Wschodniej. Po pokonaniu Awarów przez Karola Wielkiego, Panonia stała się terenami misyjnymi Salzburga. W związku z tym Adalwin konsekrował tam dwanaście nowych kościołów, w tym w 864 roku w Valcum (obecnie Fenékpuszta na Węgrzech) oraz w 865 roku w Veszprémie. Ponadto przejął kierowanie kościołem w Karyntii i zainicjował działania misyjne na obszarze państwa wielkomorawskiego, gdzie konsekrował kościół w Nitrze.
Sprzeciwiał się on działalności misyjnej Cyryla i Metodego na Morawach, a w szczególności mianowaniu przez papieża Hadriana II Metodego arcybiskupem z jurysdykcją obejmującą te tereny. Adalwin zaprosił Metodego na synod biskupów Bawarii, a działania niemieckich biskupów doprowadziły do uwięzienia Metodego w opactwie na wyspie Reichenau, gdzie spędził trzy lata, a jego uwolnienie nastąpiło dopiero po interwencji papieża Jana VIII.