Adalbert Wojciech Starczewski

Adalbert Wojciech Starczewski (ros. Альберт Викентьевич Старчевский; urodził się 28 kwietnia 1818 roku w guberni kijowskiej, zmarł 7 października 1901 roku w Petersburgu) był rosyjskim dziennikarzem, historykiem literatury oraz językoznawcą polskiego pochodzenia, specjalizującym się w językach europejskich i wschodnich. Kształcił się na kierunku prawnym na uniwersytetach w Kijowie i Petersburgu. Już w trakcie studiów opublikował pierwszy tom swojego dzieła Historiae Ruthenicae Scriptores exteri saeculi XVI w 1842 roku. Dokonał także tłumaczenia rosyjskiego kodeksu handlowego (Торговый устав 1653) na język francuski oraz sporządził wypis z rosyjskich przepisów dotyczących cudzoziemców, zatytułowany „Die russischen Gesetze Auslander betrifftend”. W berlińskiej bibliotece publicznej zebrał kolekcję portretów i autografów różnych postaci historycznych, z której część została wydana jako „Galerie slave”, obejmująca około 360 przedstawicieli świata słowiańskiego wraz z ich biografiami. Sporządził również opisy gramatyki dziesięciu języków słowiańskich w formie rękopisu oraz wydał dzieło dotyczące historii literatury rosyjskiej pod tytułem „Литература русской истории с Нестора до Карамзина”.

W latach 1848–1856 pełnił funkcję redaktora miesięcznika „Bibliotieka dla cztienija” (ros. Библиотека для чтения).