Paul Ludwig Adalbert Falk
Paul Ludwig Adalbert Falk (10 sierpnia 1827, Mieczków – 7 lipca 1900, Hamm) był pruskim politykiem oraz urzędnikiem państwowym.
Życiorys
Falk przyszedł na świat w dolnośląskiej wsi Mieczków jako syn ewangelickiego pastora. W 1847 roku rozpoczął swoją karierę w pruskiej administracji publicznej. W 1853 objął funkcję prokuratora w Ełku, a pięć lat później, w 1858, został deputowanym z okręgu Ełk, Olecko i Pisz. Po dekadzie pracy awansował na stanowisko urzędnika w ministerstwie sprawiedliwości.
22 stycznia 1872 roku został mianowany pruskim ministrem edukacji, a w kontekście wojny kulturowej, która trwała od 1871 roku, współpracował z Ottonem von Bismarckiem w zakresie działań przeciwko kościołowi katolickiemu. Był jednym z kluczowych twórców tzw. ustaw majowych z 1873 roku. W 1879 jego wpływy osłabły, co skłoniło go do rezygnacji z zajmowanego stanowiska, jednak przez kolejne trzy lata nadal zasiadał w Reichstagu.
Po zakończeniu kariery politycznej objął stanowisko prezesa sądu najwyższego w Hamm, gdzie zmarł w 1900 roku.