Adaina jequie
Gatunek motyla zaliczany do rodziny piórolotkowatych.
Taksonomia
Po raz pierwszy gatunek ten został opisany w 2016 roku przez Ceesa Gielisa w „Boletín de la Sociedad Entomológica Aragonesa”. Typowa lokalizacja dla tego motyla to Jequié w stanie Bahia w Brazylii.
Morfologia
Motyl osiąga rozpiętość skrzydeł wynoszącą 11 mm. Jego głowa jest jasnobrązowobiała, z białą okolicą międzyczułkową oraz jasnobrązowo-białymi, lekko zakrzywionymi głaszczkami wargowymi. Czułki są krótkie, orzęsione i mają kolor bladobrązowobiały. Tułów jest bladobrązowobiały z białym śródtułowiem, ciemnobrązowym tyłem, białym kołnierzem oraz bladobrązowobiałymi tegulami. Skrzydło przednie ma powcinaną krawędź do 4/7 długości, a jego wierzch jest bladoszarobiałe z szarobrązowymi wzorami. Spód skrzydła jest szarobrązowy, a strzępiny mają odcień szary. Skrzydło tylne jest bladobrązowoszare u góry i szarobrązowe od spodu, z jasnobrązowoszarymi strzępinami oraz ciemnordzawymi łuskami na żyłkach. Odnóża tylnej pary są w kolorze ochrowobiałym, a na grzbiecie odwłoka widoczne są jasnobrązowobiałe i szarobiałe paski podłużne.
Samiec charakteryzuje się dość smukłymi, asymetrycznymi walwami. Lewa z nich ma łagodnie zakrzywiony wyrostek sakularny, który sięga połowy jej długości, podczas gdy prawa ma wąsko zesklerotyzowaną krawędź wzdłuż brzegu sakularnego. Genitalia samca posiadają dwupłatowy tegumen o długości równej długości walw, zakrzywiony unkus, wąską jukstę z pojedynczym ramieniem anellusa, wąskie i zakrzywione winkulum oraz edeagus w kształcie litery S, pozbawiony cierni.
Ekologia i występowanie
Jest to owad neotropikalny, endemiczny dla Brazylii, znany jedynie z lokalizacji typowej. Owad ten został odnaleziony w lutym na wysokości 500 m n.p.m.