Adad-nirari II

Adad-nirari II

Adad-nirari II (akad. Adad-nērārī, w transliteracji z pisma klinowego zapisywane jako (m)dIM-ERIM.GABA, (m)(d)10-ERIM.GABA; tłum. „Adad jest moją pomocą”) był królem Asyrii w latach 911-891 p.n.e.. Był synem i następcą Aszur-dana II, ojcem Tukulti-Ninurty II oraz dziadkiem Aszurnasirpala II. W 910 p.n.e. pełnił rolę eponima (limmu), a według asyryjskiej listy królów jego panowanie miało trwać przez 21 lat.

Na tron wstąpił w czasie, gdy Asyria ograniczała się jedynie do rodzimych terenów w dorzeczu Tygrysu i Małego Zabu. Z zachodu zaczęli atakować ją Aramejczycy, a z wschodu kraj otaczały wrogie ludy z gór Zagros. Adad-nirari II rozpoczął działania militarne przeciwko plemionom aramejskim, wypierając je z doliny Tygrysu oraz wzgórz Kasziari (na północ od Nasibiny). Następnie skierował się w stronę Al Dżaziry, gdzie zburzył lub na nowo ufortyfikował miasta, które wcześniej zostały odebrane bogu Aszurowi. Przeprowadził też wyprawę w rejon gór Zagros, obecnie znanego jako Kurdystan.

Odniósł dwa zwycięstwa w wojnach z babilońskim królem Szamasz-mudammiqiem, co pozwoliło Asyrii na powiększenie terytorium o ziemie na wschód od Eufratu oraz dwa miasta graniczne: Hit i Zanku. Kolejna kampania przeciwko królowi Babilonii Nabu-szuma-ukinowi I zakończyła się podpisaniem porozumienia, które gwarantowało pokój między oboma państwami na co najmniej 80 lat. Każdy z sygnatariuszy umowy poślubił córkę drugiego, co miało na celu uwiarygodnienie zawartego traktatu.

Podbił również kraj Hanigalbat, będący spadkobiercą królestwa Mitanni, co zapewniło Asyrii dostęp do niezbędnych surowców.

Przypisy

Bibliografia

Praca zbiorowa, 2005, Wielka Historia Świata, t.1, Polskie Media Amer.Com, ss. 188-189, ISBN 83-7425-026-7.

Radner K., Adad-nērārī (2), w: Radner K. (red.), Prosopography of the Neo-Assyrian Empire, t. 1/I (A), 1998, s. 30-31.