Ada Połomska, właściwie Ada Zilbersztajn (zm. latem 1942) – była polską i żydowską aktorką teatralną, spikerka radiową, recytatorką oraz tancerką.
Życiorys
W około 1935 roku zadebiutowała na deskach Teatru Nowego w Kaliszu, którym kierował Jan Otrembski. Od 1936 roku aż do wybuchu II wojny światowej występowała w Teatrze Miejskim w Łodzi. Była uznawana za jedną z najzdolniejszych uczennic Leona Schillera. W swoim repertuarze miała m.in. rolę Orcia w Nie-boskiej komedii, co przyniosło jej uznanie wśród krytyków, takich jak Jerzy Jurandot i Stefan Essmanowski, oraz występ w sztuce Tajny agent. Oprócz tego brała udział w kameralnych spotkaniach artystycznych oraz charytatywnych jako recytator i reżyser. Współpracowała również z Polskim Radiem w Łodzi, gdzie występowała jako spikerka radiowa oraz aktorka w słuchowiskach.
Po wybuchu wojny znajdowała się pod okupacją radziecką, występując w zespole Teatru Polskiego Białorusi Zachodniej, którego dyrektorem był Aleksander Węgierko. Początkowo występowała w Grodnie, a następnie w Białymstoku. Po likwidacji teatru w 1941 roku, wraz z grupą innych artystów, trafiła do getta warszawskiego. W czasie pobytu w ZSRR zawarła związek małżeński, jednak jej mąż zginął tragicznie w wyniku morderstwa.
Mieszkała na terenie tzw. małego getta, gdzie stała się jedną z czołowych aktorek teatru „Femina”, prowadzonego przez Jerzego Jurandota. Odtwarzała także główną bohaterkę komedii muzycznej Miłości szuka mieszkania, wystawianej przez ten teatr. Oprócz pracy aktorskiej prowadziła zajęcia teatralne dla dzieci w szkole przy ulicy Gęsiej 8/10.
Najprawdopodobniej zginęła podczas akcji deportacyjnej latem 1942 roku.