Ad Sinarum Gentem (z łac. do narodu chińskiego) – encyklika papieża Piusa XII opublikowana 7 października 1954, nosząca podtytuł O ponadnarodowości Kościoła.
Papież porusza w tej encyklice problem prześladowania katolików w komunistycznych Chinach.
Tło powstania
Po zwycięstwie komunistów w chińskiej wojnie domowej w 1949 roku, Kościół katolicki w Chinach znalazł się w trudnej sytuacji. Wówczas zagraniczni misjonarze byli wydalani lub aresztowani, a chińscy kapłani oraz wierni świeccy trafiali do więzień i obozów pracy. Komuniści podejmowali próby utworzenia kościoła narodowego, który nie uznawałby zwierzchnictwa papieża.
Treść
Pius XII na początku encykliki przypomina swój wcześniejszy list apostolski Cupimus imprimis z 18 stycznia 1952, w którym poruszał kwestie dotyczące Chin. Zauważa, że sytuacja katolików w tym kraju nie uległa poprawie, wspominając o wydaleniu nuncjusza apostolskiego. Papież gratuluje katolikom, którzy potrafią wytrwać w obliczu prześladowań, a jednocześnie ubolewa nad tymi, którzy wsparli działania komunistów.
Papież zapewnia, że chińscy katolicy są lojalnymi obywatelami swojego kraju. Przypomina również, że zagraniczni misjonarze są zastępowani przez rodzimych kapłanów i biskupów, wspominając o mianowaniu 18 lutego 1946 roku Thomasa Tiena Ken-sina kardynałem.
Pius XII podkreśla, że wszyscy biskupi powinni pozostawać w jedności i posłuszeństwie wobec biskupa Rzymu, jednocześnie krytykując podporządkowanie Kościoła rządowi oraz ruchowi trzech autonomii. Porusza również kwestię finansowania Kościoła w Chinach przez zagranicznych katolików, zapewniając, że nie ma to podłoża politycznego.
Papież stwierdza, że sposób głoszenia i nauczania prawd wiary powinien być dostosowany do lokalnych warunków, odpowiadając na naturę i specyfikę Chińczyków oraz ich starożytne tradycje. Krytykuje jednak kapłanów, którzy tworzą własne interpretacje Ewangelii, aby dostosować je do wymogów partii komunistycznej.
Cytując Cupimus imprimis: Kościół nie wyodrębnia konkretnego narodu, ale kocha wszystkich ludzi, niezależnie od ich narodowości czy rasy, z tą nadprzyrodzoną miłością Chrystusa, która powinna jednoczyć wszystkich jako braci, Pius XII podkreśla, że Kościół nie może być narodowy ani oderwany od Stolicy Apostolskiej.
Na zakończenie encykliki papież wzywa osoby głoszące tezy sprzeczne z nauczaniem Kościoła do powrotu na drogę pokuty i zbawienia, a ponadto gratuluje katolikom, którzy mimo trudności trwają w swej wierze, udzielając błogosławieństwa całemu narodowi chińskiemu.
Po wydaniu
W kolejnych latach sytuacja katolików w Chińskiej Republice Ludowej uległa dalszemu pogorszeniu. W 1957 roku powstało Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich, które de facto stało się kościołem narodowym, nieuznającym zwierzchnictwa papieża. W 1958 roku Pius XII wyda kolejną encyklikę poświęconą Chinom, zatytułowaną Ad Apostolorum Principis.
Bibliografia
Ad Sinarum Gentem. vatican.va. [dostęp 2018-03-17]. (ang.).
Kościół Katolicki w Chinach. sinicum.pl. [dostęp 2018-03-17]. (pol.).
Zrzucane krzyże, zamykane kościoły. Tak źle nie było od czasów Mao. TVN24. [dostęp 2018-03-17]. (pol.).