Ad Cantica canticorum verto me – to poemat z XV wieku, napisany w języku łacińskim przez Władysława z Gielniowa, który odnosi się do Pieśni nad pieśniami.
Utwór ma strukturę abecedariusza i stanowi rodzaj komentarza do Pieśni nad pieśniami. Poeta w nim parafrazuje kolejne wersy tej księgi biblijnej, oferując interpretację ukrytych znaczeń, które kryją się za poetyckimi obrazami oryginału. Taka metoda wpisuje się w tradycję egzegezy biblijnej. Pod sensum literalis (dosłownym znaczeniem), które opowiada o miłości Oblubienicy do Oblubieńca, dostrzegamy sensum allegoricus (znaczenie alegoryczne), które odnosi się do emocjonalnego związku Kościoła chrześcijańskiego (Oblubienica) z Chrystusem (Oblubieniec). Tego rodzaju wykładnia była często stosowana przez średniowiecznych egzegetów, a Pieśń nad pieśniami była często komentowana w tym okresie.
Oryginalny tekst znajduje się na kartach 323–327 kodeksu określanego jako Miscellanea theologica (sygn. Rps 8085 II), który jest przechowywany w Bibliotece Narodowej w Warszawie. Tytuł utworu, spotykany w literaturze, pochodzi od incipitu Ad Cantica canticorum verto me, nam dulcor horum…
== Przypisy ==
== Bibliografia ==
Teresa T. Michałowska, Literatura polskiego średniowiecza, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 6, ISBN 978-83-01-16675-5.