Ad astra. Dwugłos

Ad Astra. Dwugłos

„Ad Astra. Dwugłos” to powieść epistolarna autorstwa Elizy Orzeszkowej oraz Tadeusza Garbowskiego, który pisał pod pseudonimem Juliusz Romski. Książka została opublikowana w Warszawie w 1904 roku, a w latach 1902-1903 miała miejsce jej pierwodruk w „Bibliotece Warszawskiej”. W warstwie treściowej powieść jest polemiką z modernistycznymi tendencjami, opartą na zasadach pozytywizmu oraz religii. Z formalnego punktu widzenia zbliża się do poetyki modernizmu, w której obecne są elementy impresjonizmu, nastrojowości oraz obszerne fragmenty o charakterze prozy poetyckiej.

Wątki i bohaterowie

Powieść, mimo wątku romansowego, skupia się na dyskusjach światopoglądowych między głównymi postaciami. Są nimi Seweryna Zdrojowska, która występuje także w powieści „Dwa bieguny”, oraz jej kuzyn, Tomasz Rodowski, przyrodnik żyjący w Wiedniu. Listy Seweryny zostały napisane przez Orzeszkową, natomiast listy Tomasza stworzył Garbowski. Zrezygnował on jednak z dalszej pracy nad powieścią, więc ostatecznie dokończyła ją Orzeszkowa.

Wątek romansowy koncentruje się na staraniach Seweryny, by za pomocą listów namówić Tomasza do powrotu do zakochanej w nim jej przyjaciółki Henryki. W trakcie korespondencji jednak nawiązuje się uczucie między Tomaszem a Seweryną. W aspekcie światopoglądowym Seweryna reprezentuje postawę teistyczną, pisząc o Bogu jako źródle moralności, podczas gdy Tomasz wyraża sceptycyzm oraz pesymizm. Seweryna prezentuje również postawę patriotyczną, a Tomasz jest kosmopolitą.

Powieść została przetłumaczona na język rosyjski i czeski.