Acutandra conradti
Acutandra conradti to gatunek chrząszcza należący do rodziny kózkowatych oraz podrodziny pędeli (Parandrinae).
Gatunek ten został po raz pierwszy opisany w 1893 roku przez Hermanna Juliusa Kolbe, który nadał mu nazwę Parandra conradti. W 1902 roku Auguste Lameere uznał go za synonim Parandra gabonica. Dopiero w 2012 roku został przywrócony jako odrębny gatunek przez Thierry’ego Bouyera, Alaina Drumonta i Antonia Santosa-Silvę.
Kózka ta charakteryzuje się długością ciała wynoszącą od 20,1 do 22,3 mm u samców oraz od 22,1 do 23 mm u samic. Ciało jest grzbietobrzusznie niespłaszczone, a jego ubarwienie waha się od rudobrązowego do brązowego. Głowa jest wydłużona za oczami, a czułki mają stosunkowo długi jedenasty człon. Powierzchnia głowy pomiędzy nabrzmiałościami (ang. gibbosities) a nadustkiem jest gładka i błyszcząca, bez dużego wgłębienia. Nadustek, szczególnie w środkowej części, jest niepunktowany. Żuwaczki nie mają guzka w nasadowej części strony zewnętrznej, przy czym u samca są niemal sierpowate, natomiast u samicy mają kształt trójkątny. Pokrywy pokryte są grubymi punktami i mają wyraźne żeberka grzbietowe. Odnóża mają golenie wyraźnie powiększone na wierzchołkach.
Jest to chrząszcz afrotropikalny, znany jedynie z Tanzanii.
Przypisy