Action Painting
Action painting, znane również jako action-art lub malarstwo gestu, to technika malarska oraz nurt w obrębie ekspresjonizmu abstrakcyjnego. Charakteryzuje się ona wykorzystaniem spontanicznego i nieograniczonego zasadami malarskimi gestu, który polega na bezpośrednim rozlewaniu (chlapanie) farby na płótno.
Ten styl zrodził się w Stanach Zjednoczonych w latach 40. XX wieku, a termin action painting został po raz pierwszy użyty przez Harolda Rosenberga w 1952 roku, aby opisać prace Jacksona Pollocka. Najbardziej reprezentatywne obrazy Pollocka w tym nurcie powstały w latach 1948–1950. Dla zwolenników action painting obraz nie jest finalnym dziełem, lecz zapisem procesu twórczego. W tym sensie fizyczny akt malowania stał się kluczowym środkiem ekspresji, co z kolei zainspirowało powstanie zjawiska happeningu.
Termin action painting jest związany z zasadą all-over, która postuluje, by każdy fragment dzieła był równie istotny, co oznacza, że żadna część obrazu nie powinna być wyróżniona kompozycyjnie, a wszystkie muszą być równomiernie wypełnione zapisem malarskiego gestu.
Techniką action painting posługiwała się Małgorzata Starowieyska, znana z cyklu obrazów „Bolero” (Berlin, 1987-88). Wśród polskich artystów do najwybitniejszych przedstawicieli tego nurtu należy Tadeusz Kantor.
Przedstawiciele
- Elaine de Kooning
- Willem de Kooning
- Sam Francis
- Philip Guston
- Franz Kline
- Lee Krasner
- Georges Mathieu
- Jackson Pollock
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Krystyna K. Kubalska-Sulkiewicz (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997, ISBN 83-01-12365-6, OCLC 69564323. Brak numerów stron w książce.
Sztuka świata, Józef J. Mrozek, Przemysław P. Trzeciak, Wojciech W. Włodarczyk, t. 10, Warszawa: Arkady, 1996, ISBN 83-213-3826-7, ISBN 83-213-3479-2, OCLC 749294556. Brak numerów stron w książce.