Actio tributoria
Actio tributoria to w prawie rzymskim forma powództwa, która była skierowana przeciwko zwierzchnikowi familijnemu w sprawach dotyczących zobowiązań, które zostały zaciągnięte przez osoby podległe jego władzy, takie jak niewolnicy lub inne osoby alieni iuris. Dotyczyło to sytuacji, w których środki z peculium były wykorzystywane do celów handlowych.
Charakterystyka powództwa
W przypadku, gdy peculium miało charakter przedsiębiorstwa handlowego, jego właściciel był zobowiązany do podziału środków z tytułu długów pomiędzy wierzycieli w sposób proporcjonalny do wysokości ich wierzytelności. Warto zaznaczyć, że właściciel uwzględniał również swoje własne wierzytelności, jednak nie miał prawa do dedukcji, jak to miało miejsce w przypadku actio de peculio.
Przypisy
Bibliografia
- Marek M. Kuryłowicz, Adam A. Wiliński, Rzymskie prawo prywatne, Kraków: „Zakamycze”, 1999, ISBN 83-7211-089-1, OCLC 830208116. Brak numerów stron w książce.
- Władysław Rozwadowski, Prawo rzymskie, Wydanie II, Poznań 1992, ISBN 83-01-10031-1.