Actio pigneraticia
W prawie rzymskim actio pigneraticia to powództwo, które przysługuje zastawcy przeciwko zastawnikowi, a jego źródłem jest kontrakt zastawniczy (contractus pigneraticius).
Charakterystyka powództwa
W ramach kontraktu zastawniczego głównym dłużnikiem był zastawnik, który miał obowiązek zwrócić zastawcy przedmiot zastawu po jego wygaśnięciu. W czasie trwania zastawu był zobowiązany do utrzymania rzeczy w odpowiednim stanie, a co do zasady, nie mógł jej używać. Odpowiedzialność zastawnika za prawidłowe wykonanie kontraktu ograniczała się do granic culpa levis.
Aby chronić prawa związane z tymi obowiązkami, wprowadzono skargę odszkodowawczą actio pigneraticia, która należy do kategorii actiones in personam. Na początku opierała się ona na faktach, z biegiem czasu przekształciła się w skargę dobrej wiary.
Bibliografia
Władysław Rozwadowski, „Prawo rzymskie”, Wydanie II, Poznań 1992, ISBN 83-01-10031-1