Actio noxalis
Actio noxalis to w systemie prawnym Rzymu powództwo, które poszkodowany mógł wnieść przeciwko zwierzchnikowi rodzinnemu sprawcy czynu deliktowego lub właścicielowi niewolnika, jeśli to właśnie niewolnik był sprawcą.
Charakterystyka powództwa
To powództwo miało charakter in personam, co oznacza, że pozwanym mógł być jedynie ten, kto w danym momencie sprawował władzę nad sprawcą czynu (odpowiedzialność noksalna). Celem powództwa było uzyskanie od pozwanego odszkodowania oraz grzywny (powództwo actio mixta). Pozwany miał jednak możliwość uwolnienia się od odpowiedzialności poprzez wydanie poszkodowanemu sprawcy deliktu w mancipium do czasu, gdy ten odpracuje wyrządzoną szkodę.
W szczególności wyróżnia się również actio doli jako specyficzny rodzaj actio noxalis.
Bibliografia
Marek M. Kuryłowicz, Adam A. Wiliński, Rzymskie prawo prywatne, Kraków: „Zakamycze”, 1999, ISBN 83-7211-089-1, OCLC 830208116. Brak numerów stron w książce.
Władysław Rozwadowski, Prawo rzymskie, Wydanie II, Poznań 1992, ISBN 83-01-10031-1.