Actio negotiorum gestorum contraria – w ramach prawa rzymskiego jest to powództwo wynikające z prowadzenia cudzych spraw bez zlecenia (negotiorum gestio), które przysługuje gestorowi (negotiorum gestor) przeciwko osobie, w czyim interesie prowadził te sprawy (dominus negotii).
Charakterystyka powództwa
Osoba będąca dominus negotii miała obowiązek pokrycia wszystkich wydatków poniesionych przez gestora, nawet jeśli działania te nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Ponadto, dominus negotii był zobowiązany do uwolnienia gestora od wszelkich zobowiązań, które ten przyjął na siebie.
Prowadzenie spraw miało miejsce w interesie osoby, dla której były one prowadzone, co wiązało się z odpowiedzialnością za omnis culpa.
Na początku roszczenia gestora były chronione przez actio in factum. Z czasem zaczęto przyznawać powództwo cywilne, oparte na dobrej wierze, znane w prawie justyniańskim jako actio negotiorum gestorum contraria.
Bibliografia
Władysław Rozwadowski, „Prawo rzymskie”, Wydanie II, Poznań 1992, ISBN 83-01-10031-1