Actio mandati directa
W prawie rzymskim, actio mandati directa to powództwo wynikające z kontraktu zlecenia (mandatum), które przysługuje zleceniodawcy (mandantowi) przeciwko zleceniobiorcy (mandatariuszowi).
Charakterystyka powództwa
Skarga, która wynika ze stosunku zobowiązaniowego, klasyfikowana była jako actiones in personam.
Zleceniobiorca, pomimo że nie czerpał korzyści z tej jednostronnie zobowiązującej umowy, ponosił odpowiedzialność za omnis culpa (wszelką winę).
Wydanie wyroku na rzecz zleceniodawcy skutkowało infamią mandatariusza – to powództwo należało do actiones famosae.
Bibliografia
Władysław Rozwadowski, „Prawo rzymskie”, Wydanie II. Poznań 1992, ISBN 83-01-10031-1