Actio libera in causa

Actio libera in causa

Actio libera in causa (łac. „działanie wolne w przyczynie”) to jedna z zaproponowanych konstrukcji regulacji ograniczonej poczytalności w prawie karnym. Zgodnie z tą zasadą, osobie, która doprowadziła się do stanu nietrzeźwości lub odurzenia w celu dokonania przestępstwa, można przypisać odpowiedzialność za to przestępstwo, nawet jeśli w momencie jego popełnienia znajdowała się w stanie ograniczonej poczytalności.

Konstrukcja ta spotkała się z krytyką, ponieważ zakładała, że sprawca w stanie ograniczonej poczytalności wykonuje to, co zamierzał, będąc w pełni poczytalny.

Koncepcja actio libera in causa była obecna m.in. w polskim Kodeksie karnym z 1932 roku.

Przypisy