Actio exercitoria
W prawie rzymskim actio exercitoria to powództwo skierowane przeciwko zwierzchnikowi familijnemu w odniesieniu do zobowiązań zaciągniętych przez osoby mu podległe, takie jak niewolnicy oraz alieni iuris, związane z prowadzeniem działalności żeglugowej.
Charakterystyka powództwa
Zobowiązania, które były zawierane przez osoby podległe władzy, zasadniczo nie obciążały ich zwierzchników. Wyjątkiem były sytuacje, w których zobowiązania te zostały zaciągnięte za zgodą zwierzchnika lub na jego zlecenie. W celu ochrony roszczeń wierzycieli, wprowadzono pretorskie powództwa o charakterze dodatkowym, w tym actio exercitoria.
Zwierzchnik był odpowiedzialny za zobowiązania zaciągnięte przez osobę mu podległą, która pełniła rolę kapitana statku (magister navis).
Bibliografia
- Marek M. Kuryłowicz, Adam A. Wiliński, Rzymskie prawo prywatne, Kraków: „Zakamycze”, 1999, ISBN 83-7211-089-1, OCLC 830208116. Brak numerów stron w książce.
- Władysław Rozwadowski, Prawo rzymskie, Wydanie II, Poznań 1992, ISBN 83-01-10031-1.