Acta Camerarii
Acta Camerarii to seria dokumentów archiwalnych, które są urzędowymi zapisami tworzonymi na potrzeby Kamery Świętego Kolegium Kardynałów. Zbiory te są częścią Archiwum Konsystorialnego, które stanowi jeden z kluczowych działów Archiwum Watykańskiego.
W skład tego zespołu wchodzą relacje z konsystorzy oraz kongregacji kardynalskich, które były sporządzane przez kardynała kamerlinga Świętego Kolegium (łac. Sacri Collegii camerarius, co różni się od funkcji kamerlinga Kościoła rzymskiego). Urząd ten został wprowadzony przez papieża Leona X i zatwierdzony przez Pawła III. Pełnili go kardynałowie, którzy na stałe rezydowali w Rzymie. W trakcie swojej rocznej kadencji kamerling miał do zrealizowania szereg zadań, w tym staranne prowadzenie księgi konsystorialnej, w której odnotowywał wszystkie sprawy oraz decyzje omawiane na kolejnych konsystorzach, zarówno publicznych, jak i tajnych. Początkowo kardynał kamerling spisywał te informacje osobiście, jednak z biegiem czasu obowiązek ten został przeniesiony na sekretarzy, co prowadziło do spadku systematyczności oraz dokładności w zapisywanych informacjach.
W odpowiedzi na pogorszenie jakości zapisów, kardynał kamerling Giovanni Pietro Carafa (późniejszy papież Paweł IV) postanowił w 1541 roku, że Acta Camerarii będą redagowane przez duchownego pełniącego funkcję sekretarza kolegium kardynalskiego. Osoba ta nie uczestniczyła osobiście w konsystorzach, więc do pracy redakcyjnej korzystała z notatek kardynała kamerlinga. Zarządzenie jasno określało, że zapisy mają być sporządzane w sposób przypominający osobisty styl kardynała kamerlinga. Pierwszym redaktorem akta według tych nowych zasad został Giovanni Francesco Bino, humanista z Florencji, który zakończył swoją pracę w 1550 roku. Z lat 1551–1558 brak jest zapisów, co sugeruje, że mogły nie być prowadzone. Ciągłość akt została zapewniona od 1559 roku.
Papież Pius IV na tajnym konsystorzu, który odbył się 6 września 1564 roku, zarządził utworzenie specjalnego archiwum dla zbioru zapisów. Pomieszczenia na ten cel zlokalizował kardynał Karol Boromeusz. Nadzór nad archiwum sprawował zawsze kardynał kamerling kolegium kardynalskiego.
Dokumenty zawierają krótkie, lecz treściwe relacje z poszczególnych konsystorzy. Z uwagi na sposób pisania, zapisy różnią się między sobą m.in. pod względem szczegółowości. Zwykle podawana jest data konsystorza, liczba posłów, informacja o wygłoszeniu mowy poselskiej oraz odpowiedzi na nią. Często odnotowywano również wartość literacką mowy, gdyż były one często wygłaszane przez znakomitych humanistów. Zasadniczo nie podawano nazwisk posłów, a często również liczby kardynałów biorących udział w publicznych konsystorzach. Akta te umożliwiają ustalenie, jakie kraje i kiedy wysyłały poselstwa do Rzymu.
== Przypisy ==