Acrotona pygmaea to gatunek chrząszcza należący do rodziny kusakowatych oraz podrodziny rydzenic.
Taksonomia
Ten gatunek został po raz pierwszy opisany w 1802 roku przez Johanna L.Ch.C. Gravenhorsta, który nadał mu nazwę Aleochara pygmaea.
Morfologia
Jest to chrząszcz o wydłużonym ciele, osiągającym długość od 2 do 2,7 mm. Jego wierzch, pokryty gęstym punktowaniem, ma jedynie lekki połysk. Głowa jest ciemnobrązowa, a oczy mają długość równą długości skroni. Owłosienie po bokach głowy jest skierowane ukośnie do wewnątrz. Czułki mają ciemnobrązową barwę z jaśniejszymi nasadami. Drugi człon czułków jest tak długi jak trzeci, a przedostatni człon jest tylko nieznacznie poprzeczny. Ostatni człon jest krótszy od dwukrotności swojej szerokości. Przedplecze jest węższe i słabiej zaokrąglone po bokach, a także nieco mniej zwężone ku przodowi w porównaniu do A. sylvicola; kolor jego to ciemnorudobrązowy. U samca dysk przedplecza jest równomiernie wypukły. Owłosienie na linii środkowej przedplecza kieruje się prosto ku tyłowi, podczas gdy po bokach od niej idzie ukośnie, pod większym kątem niż u podobnego A. convergens. Pokrywy, mierzone w barkach, mają szerokość równą przedpleczu, a wzdłuż szwu są dłuższe. Ubarwienie pokryw waha się od rudobrązowego do ciemnobrązowego. W widoku bocznym boczne części przedpiersia są niewidoczne. Na śródpiersiu brakuje podłużnego kila. Odnóża środkowej pary mają krótkie i słabo widoczne szczecinki boczne na goleniach. Tylna para odnóży cechuje się stopami, w których pierwszy człon jest dłuższy od drugiego, prawie równy długości drugiego i trzeciego razem. Odwłok jest ciemnobrązowy z jaśniejszym wierzchołkiem i zwęża się ku tyłowi. Szósty segment tergitu jest dłuższy niż u podobnego A. obfuscata i ma wyraźnie zbieżne krawędzie boczne, natomiast sternit na tylnym brzegu jest zaokrąglony.
Ekologia i występowanie
Ten owad preferuje wilgotne biotopy, występując wśród mchów, pod gnijącymi resztkami roślinnymi, napływkami oraz czasami w kompostach lub nawozie.
W Europie gatunek ten jest znany z takich krajów jak: Hiszpania, Irlandia, Wielka Brytania, Francja, Belgia, Holandia, Niemcy, Szwajcaria, Austria, Włochy, Dania, Szwecja, Norwegia, Finlandia, Estonia, Łotwa, Litwa, Polska, Czechy, Słowacja, Węgry, Ukraina, Rumunia oraz europejska część Rosji. W Azji notowany jest w syberyjskiej i dalekowschodniej części Rosji, a także w Gruzji, Azerbejdżanie, Kazachstanie, Turkmenistanie i Uzbekistanie. Gatunek ten został również odnotowany w Ameryce Północnej.
Przypisy