Acrotona parens
Gatunek chrząszcza należący do rodziny kusakowatych oraz podrodziny rydzenic.
Taksonomia
Po raz pierwszy ten gatunek został opisany w 1852 roku przez Étienne’a Mulsanta i Claudiusa Reya pod nazwą Homalota parens.
Morfologia
Jest to chrząszcz o wydłużonym ciele, osiągającym długość od 2 do 2,8 mm. Głowa ma ciemnobrązowy kolor, jest poprzecznie prostokątna i szersza niż u A. piceorufa. Oczy są większe i bardziej wyłupiaste niż u wspomnianego gatunku, a ich długość przewyższa długość skroni. Czułki mają ciemnobrązowy kolor z jaśniejszymi nasadami. Przedplecze oraz pokrywy charakteryzują się drobnym i gęstym punktowaniem, zazwyczaj jaśniejszym niż głowa. Szerokość przedplecza jest o ⅓ większa od jego długości, a na całej długości linii środkowej przedplecza włoski są skierowane prosto do tyłu. W profilu bocznym boczne części przedpiersia są niewidoczne. Odnóża mają żółty kolor, a środkowa para charakteryzuje się drobnymi szczecinkami bocznymi na goleniach, które są nieco dłuższe od ich średnicy. Długość pierwszego członu stóp tylnej pary nie przekracza długości drugiego. Odwłok, zwężający się ku szczytowi, ma ciemnobrązowy kolor, zazwyczaj z jaśniejszymi tylnymi krawędziami tergitów, a tylną połowę tergitu piątego i szóstego zawsze cechuje jaśniejszy odcień.
Ekologia i występowanie
Owad ten występuje w lasach liściastych i mieszanych. Często można go spotkać pod odstającą korą.
Jest gatunkiem palearktycznym. W Europie został odnotowany w takich krajach jak Wielka Brytania, Francja, Belgia, Holandia, Niemcy, Szwajcaria, Austria, Włochy, Dania, Szwecja, Norwegia, Finlandia, Estonia, Litwa, Polska, Czechy, Słowacja, Albania, Grecja oraz w europejskiej części Rosji. W Afryce Północnej notowany jest w Algierii i Tunezji, zaś w Azji w Kazachstanie.