Acrotona benicki – to gatunek chrząszcza należący do rodziny kusakowatych oraz podrodziny rydzenic.
Taksonomia
Gatunek ten został po raz pierwszy opisany w 1940 roku przez Anthony’ego Adriana Allena pod nazwą Atheta benicki.
Morfologia
Ten chrząszcz charakteryzuje się wydłużonym ciałem o długości od 1,7 do 2,3 mm. Jego oskórek jest bardziej lśniący i rzadziej punktowany w porównaniu do A. aterrima. Głowa ma kolor czarny. Czułki są grubsze od tych u A. aterrima, lecz smuklejsze niż u A. muscorum; trzeci człon czułków jest co najwyżej nieznacznie krótszy od drugiego, a przedostatni człon jest szerszy niż dłuższy. Przedplecze, również czarne, zazwyczaj ma delikatną bruzdę podłużną. Pokrywy są w kolorze czarnobrązowym. W widoku bocznym boczne części przedpiersia nie są widoczne. Odnóża mają żółtobrązowy kolor, przeważnie z ciemniejszymi udami i goleniami. Środkowa para odnóży charakteryzuje się silnymi szczecinkami bocznymi goleni, które są dłuższe niż ich szerokość. Tylna para odnóży ma uda o równomiernym, smukłym kształcie, bez zgrubień. Długość pierwszego członu stóp tylnej pary nie przekracza długości drugiego. Odwłok, zwężający się ku szczytowi, jest czarny i nie ma rozległych rozjaśnień w części wierzchołkowej.
Ekologia i występowanie
Owad ten zasiedla zarówno lasy, jak i tereny otwarte. Można go znaleźć w ściółce, detrytusie, pod opadłymi liśćmi, a także w rozkładającej się słomie i sianie, pod odchodami oraz padliną.
Jest to gatunek palearktyczny, znany z takich krajów jak Wielka Brytania, Niemcy, Szwajcaria, Austria, Włochy, Dania, Szwecja, Norwegia, Finlandia, Litwa, Polska, Czechy, Słowacja, Węgry i Kazachstan.
Przypisy