Acrotona basipennoides to gatunek chrząszcza należący do rodziny kusakowatych oraz podrodziny rydzenic.
Po raz pierwszy opisany został przez Roberto Pace w 2012 roku. Typowa lokalizacja gatunku to Las Kakamega w Kenii. Epitet gatunkowy odnosi się do podobnego A. basipennis.
Owad ma błyszczące, wydłużone ciało o długości 2,2 mm. Jego głowa jest brązowa, z delikatnym, powierzchownym siateczkowaniem oraz gęstym punktowaniem; oczy są nieco dłuższe od skroni. Czułki składają się z pierwszego członu o żółtawoczerwonym zabarwieniu, drugiego, krótszego od pierwszego, również w tym samym kolorze, trzeciego, który jest dłuższy i brązowy z żółtawoczerwoną nasadą, czwartego brązowego, równego długości i szerokości, a także członów od piątego do siódmego, które są brązowe i dłuższe niż szerokie. Człony od ósmego do dziesiątego są także brązowe i mają długość równą szerokości. Przedplecze jest rudobrązowe, bardzo powierzchownie siateczkowane, drobno i gęsto ziarenkowane, z pośrodkowym dołeczkiem w tylnej części. Pokrywy są brązowe, wyraźniej siateczkowane i ziarenkowane niż przedplecze. Odnóża mają żółtawoczerwony kolor. Odwłok jest brązowy z rudobrązową nasadą, drobno i gęsto ziarenkowany oraz wyraźnie, mocno poprzecznie siateczkowany. Edeagus przypomina ten u A. basipennis, ale różni się obecnością pęczka wewnętrznych kolców.
Jest to owad afrotropikalny, znany jedynie z Lasu Kakamega w Kenii.
Przypisy