Acquisitio hereditatis w prawie rzymskim
Termin acquisitio hereditatis w kontekście prawa rzymskiego odnosił się do procesu nabycia spadku przez osobę, która została do niego powołana, znanego jako delatio hereditatis. Osoba powołana do spadku uzyskiwała status spadkobiercy dopiero w momencie jego nabycia, ponieważ samo powołanie miało charakter jedynie oferty spadku. Powołany miał prawo, lecz nie obowiązek, do przyjęcia spadku (obowiązek ten dotyczył jedynie spadkobierców koniecznych), co było istotne, ponieważ w skład spadku mogły wchodzić jedynie obciążenia.
Bibliografia
Władysław Rozwadowski, „Prawo rzymskie”, Wydanie II. Poznań 1992, ISBN 83-01-10031-1