Acorn Electron

Acorn Electron to domowy komputer 8-bitowy, który był produkowany w latach 80. XX wieku przez firmę Acorn Computers w Wielkiej Brytanii. Został opracowany jako tańsza alternatywa dla edukacyjnego komputera BBC Micro, również wyprodukowanego przez Acorn. Jego celem była rywalizacja z przystępnymi cenowo komputerami na rynku brytyjskim, zwłaszcza ZX Spectrum.

Elektron mógł uruchamiać programy stworzone dla BBC Micro, jednak z uwagi na ograniczenia sprzętowe, nie dotyczyło to wszystkich aplikacji.

Komputer został zapowiedziany w 1982 roku, a do sprzedaży trafił 25 sierpnia 1983 roku w cenie 199 GBP.

W 1984 roku cena urządzenia została obniżona do 129 GBP, a w 1985 roku do 99 GBP, co przyczyniło się do wzrostu sprzedaży. Mimo to, komputer został wycofany z produkcji w tym samym roku.

Specyfikacja techniczna

Acorn Electron był wyposażony w procesor MOS 6502, który działał z zegarem 2 MHz.

System operacyjny Acorn MOS oraz interpreter języka BASIC BBC BASIC II znajdowały się w 32 KiB pamięci ROM.

Komputer miał 32 KiB pamięci RAM, z czego 20 KiB było dostępne dla użytkownika. W celu obniżenia kosztów, zastosowano tańsze i bardziej pojemne układy pamięci dynamicznej RAM. Użycie jedynie 4 kości RAM skutkowało tym, że procesor musiał wykonać dwa cykle odczytu, aby uzyskać pełne 8-bitowe słowo. W rezultacie dostęp do pamięci RAM był wolniejszy niż w BBC Micro. To ograniczenie nie dotyczyło pamięci ROM.

Obsługę grafiki zapewniał układ ULA, który umożliwiał wyświetlanie obrazu w różnych trybach:

Mode 0: 640×256 pikseli, 2 kolory (monochromatyczny)
Mode 1: 320×256 pikseli, 4 kolory
Mode 2: 160×256 pikseli, 16 kolorów
Mode 3: 80×25 znaków, 2 kolory (monochromatyczny)
Mode 4: 320×256 pikseli, 2 kolory (monochromatyczny)
Mode 5: 160×256 pikseli, 4 kolory
Mode 6: 40×25 znaków, 2 kolory (monochromatyczny)

Dostępna paleta kolorów obejmowała 8 odcieni. W trybie z 16 kolorami, 8 z nich pochodziło z palety, a pozostałe 8 były ich migającymi wersjami.

Układ ULA znacznie zmniejszył liczbę układów scalonych w porównaniu do BBC Micro, co przyczyniło się do obniżenia kosztów produkcji. Oprócz obsługi grafiki, układ ten odpowiadał za:

zarządzanie dostępem do pamięci
generowanie dźwięku
obsługę klawiatury
obsługę urządzeń peryferyjnych

Możliwości dźwiękowe były ograniczone do jednego kanału (7 oktaw) oraz programowego generatora szumu. Dźwięk był emitowany przez wbudowany głośnik.

Komputer był wyposażony w następujące złącza:

port rozszerzeń
gniazdo do podłączenia magnetofonu
gniazdo do podłączenia telewizora przez przewód antenowy
gniazdo do podłączenia monitora RGB
gniazdo z zespolonym sygnałem wideo

Rozszerzenia sprzętowe Acorn

Firma Acorn oferowała dodatkowe moduły rozszerzeń, które zwiększały funkcjonalność komputera.

Plus 1: port dżojstika analogowego, 2 sloty na kartridże oraz łącze równoległe Centronics do podłączenia drukarki.
Plus 3: kontroler i stacja dysków 3½″.

Opracowano także rozszerzenie Plus 2, które miało dodać obsługę sieci Econet, jednak nigdy nie trafiło do sprzedaży.