Acid Drinkers

Acid Drinkers to polski zespół muzyczny, który specjalizuje się w różnych odcieniach muzyki heavymetalowej. Grupa powstała w 1986 roku w Poznaniu. W jej skład wchodzą basista i wokalista Tomasz „Titus” Pukacki, gitarzyści Dariusz „Popcorn” Popowicz i Robert „Litza” Friedrich, oraz perkusista Maciej „Ślimak” Starosta.

Zespół zdobył popularność dzięki swojemu debiutanckiemu albumowi zatytułowanemu Are You a Rebel?, który ukazał się w 1990 roku. Ich twórczość wprowadzała nową jakość na rodzimym rynku muzyki heavymetalowej. Utwory z gatunku crossover thrash charakteryzowały się humorystycznymi tekstami, co przyciągnęło szeroką publiczność. Wkrótce po premierze muzycy nawiązali współpracę z menadżerką Katarzyną Kanclerz, co pozwoliło im na większą obecność w mediach. W kolejnych latach ich styl ewoluował, włączając elementy groove metalu, a teksty zaczęły poruszać także istotne problemy społeczne.

Do 2014 roku zespół wydał czternaście albumów studyjnych oraz wiele mniejszych wydawnictw, które zyskały pozytywne opinie zarówno wśród krytyków, jak i fanów. Formacja zdobyła osiem nagród Fryderyk, a także liczne wyróżnienia w plebiscytach czasopism takich jak Metal Hammer, Teraz Rock czy Thrash’em All. Nazwa zespołu, w wolnym tłumaczeniu na język angielski oznacza „kwasożłopy” (z ang. „acid” – „kwas” + „drinker” – „ktoś, kto pije”), co odnosi się do slangowego określenia osób pijących tanie wina. Członkowie zespołu, zarówno dawni, jak i obecni, byli zaangażowani w różne inne projekty muzyczne, takie jak: NoNe, Lipali, Illusion, Armia, Turbo, Wolf Spider, Flapjack, Arka Noego, Guess Why, Albert Rosenfield, Creation of Death, Luxtorpeda, 2Tm2,3 oraz Anti Tank Nun, Siq.

== Historia ==

Grupa powstała 21 września 1986 roku w Poznaniu, z inicjatywy Tomasza „Titusa” Pukackiego i Roberta „Litzy” Friedricha. Wkrótce do zespołu dołączyli Dariusz „Popcorn” Popowicz oraz perkusista Piotr „Chomik” Kuik, którego szybko zastąpił Maciej „Ślimak” Starosta. W październiku 1986 roku Pukacki został powołany do wojska, a Friedrich i Popowicz zajęli się reaktywacją zespołu Slavoy. Po powrocie z wojska w 1988 roku, Pukacki próbował na nowo zjednoczyć swój pierwszy zespół Los Desperados, ale ostatecznie postanowił wznowić działalność Acid Drinkers z Popowiczem, Friedrichiem i Starostą. Debiut sceniczny zespołu miał miejsce 26 sierpnia 1989 roku we Wrocławiu na Wyspie Słodowej, a 21 kwietnia 1990 roku zespół wystąpił po raz pierwszy na katowickiej Metalmanii.

Debiutancki album Are You a Rebel? został wydany 9 września 1990 roku przez wytwórnię Under One Flag. Drugi album, Dirty Money, Dirty Tricks, ukazał się w czerwcu 1991 roku. W kwietniu 1992 roku odbyła się trasa koncertowa Rebel on the East Tour, a w wrześniu tego samego roku zespół wydał trzeci album Strip Tease. W październiku 1992 roku miała miejsce trasa Strip Tease Every Where Tour. Czwarty album Vile Vicious Vision został wydany w październiku 1993 roku. W kwietniu 1994 roku Litza przeszedł operację serca, a jego miejsce na koncertach zajął Paolo. W czerwcu 1994 roku ukazał się tribute album Fishdick, zawierający nagrania zespołów takich jak Deep Purple, Black Sabbath i Motörhead. Piąty album Infernal Connection został wydany w grudniu 1994 roku przez wytwórnię MegaCzad. W ramach promocji zespół odbył trasę Nuclear Mosher Tour ’95. Szósty album The State of Mind Report ukazał się 22 kwietnia 1996 roku, a jego nagrania promowano podczas Trasy State of Mind Report. Kolejne występy miały miejsce w 1997 roku w ramach Blastery Nite Tour. 18 marca 1998 roku wydano siódmy album High Proof Cosmic Milk, a we wrześniu ukazał się pierwszy album koncertowy Varran Strikes Back – Alive!!!, zawierający utwory zarejestrowane podczas Varran z Comodo Tour ’98.

Pod koniec 1998 roku zespół opuścił Friedrich, a jego miejsce zajął Przemysław „Perła” Wejmann, lider zespołu Guess Why. 17 maja 1999 roku zespół wydał ósmy album Amazing Atomic Activity i zrealizował trasę koncertową Amazing Atomic Activity Tour. 2 października 2000 roku ukazał się dziewiąty album Broken Head, promowany podczas Break Your Head Tour 2000. 13 maja 2002 roku wydano dziesiąty album Acidofilia, a zespół zrealizował trasę koncertową Acidofilia Tour. W listopadzie 2002 roku ukazała się kompilacja Maximum Overload – Best Of. Na początku 2003 roku Wejmann opuścił zespół z powodu nieporozumień dotyczących przyszłości grupy, a nowym gitarzystą został Tomasz „Lipa” Lipnicki. Pod koniec 2003 roku zespół podpisał kontrakt z Sony Music. 24 marca 2004 roku wydano pierwsze DVD zespołu 15 Screwed Years. 24 maja tego samego roku zespół wydał jedenasty album Rock Is Not Enough, który promowano podczas Rock Is Not Enough Tour. Jeszcze w 2004 roku Lipnicki opuścił zespół, a jego miejsce zajął Aleksander „Olass” Mendyk, znany z występów w zespole None. W 2006 roku ukazało się drugie DVD The Hand That Rocks the Coffin, zawierające zapis koncertu z festiwalu Metalmania 2006 oraz dokument „W pogoni za Acid Drinkers”. Muzycy aktywnie koncertowali podczas Killers on the Loose Tour. W grudniu 2007 roku zespół podpisał umowę z Mystic Production.

7 lipca 2008 roku ukazał się dwunasty album Verses of Steel, który był promowany w ramach Verses of Steel Tour. Równocześnie wydano piętnastopłytowy box Acid Empire Anthology 1989–2008. 30 listopada 2008 roku w Krakowie zmarł Aleksander Mendyk z powodu niewydolności układu krążenia. Pierwszy koncert bez Mendyka odbył się 13 grudnia 2008 roku w Hali Stulecia we Wrocławiu, gdzie zespół oddał hołd zmarłemu, wyświetlając na ekranie klip poświęcony jego pamięci. 9 maja 2009 roku do zespołu dołączył Wojciech „Jankiel” Moryto, z którym Acid Drinkers występował podczas 20 Absolutely Wired Years Tour. W kwietniu 2010 roku zespół rozpoczął pracę nad albumem roboczo zatytułowanym Fishdick 2. Ostatecznie album, zatytułowany Fishdick Zwei – The Dick Is Rising Again, ukazał się 1 września i zawierał interpretacje utworów takich zespołów jak The Rolling Stones, Slayer i Metallica. W nagraniach gościnnie wzięli udział m.in. Anna Brachaczek z zespołu BiFF, akordeonista i wokalista Czesław Mozil oraz gitarzysta Wacław „Vogg” Kiełtyka. Nowy album był intensywnie promowany w ramach My Name is Dick. Fish Dick Tour.

9 października 2012 roku ukazał się trzynasty album studyjny La part du diable, wydany przez Mystic Production. Album zawierał 11 premierowych utworów i był pierwszym, w który zaangażowany był gitarzysta Wojciech „Yankiel” Moryto. Płyta zadebiutowała na 6. miejscu listy OLiS w Polsce i została nagrana głównie w Perlazza Studio w Opalenicy, której właścicielem jest były gitarzysta zespołu, Przemysław „Perła” Wejmann. Miksowaniem zajął się Jacek Miłaszewski z Chimp Studio, który pracował również nad dwoma poprzednimi albumami grupy. Okładkę zaprojektowała Aleksandra Spanowicz. Album był promowany podczas trasy koncertowej The Good, the Bad and the Diable.

5 października 2012 roku na YouTube zadebiutował pierwszy singiel z albumu, zatytułowany „Old Sparky”, nawiązujący do elektrycznego krzesła w więzieniu stanowym na Florydzie. Inny utwór, „Bundy’s DNA”, odnosi się do postaci amerykańskiego seryjnego mordercy Teda Bundy’ego, straconego na krześle Old Sparky. Z kolei tekst „Andrew’s Strategy” dotyczy Andersa Breivika, norweskiego terrorysty odpowiedzialnego za masakrę na wyspie Utøya. 16 października 2012 roku zespół umożliwił przedpremierowe odsłuchanie albumu na portalu interia.pl.

6 października 2014 roku, również nakładem Mystic Production, ukazał się czternasty album studyjny zespołu, 25 Cents for a Riff, który zadebiutował na 4. miejscu listy OLiS w Polsce. Album został nagrany głównie w Perlazza Studio, pod okiem Przemysława „Perły” Wejmann. Okładkę zaprojektował polski grafik Jerzy Kurczak, który wcześniej zajmował się grafiką dwóch pierwszych płyt zespołu: Are You a Rebel? oraz Dirty Money, Dirty Tricks. 19 września 2014 roku na YouTube zadebiutował pierwszy singiel „Don’t Drink Evil Things”. Album był promowany podczas trasy koncertowej 25 Upside Down, gdzie głównym supportem był wrocławski zespół Strain. Tytuł płyty odnosi się do dwudziestopięciolecia działalności zespołu.

23 września 2016 roku ukazał się piętnasty album studyjny Peep Show (rozwijane jako Paralysing Expansive Energetic Power Show) wydany przez Makumba Music, wytwórnię prowadzoną przez menadżera zespołu, Macieja „Maka” Makowicza. Album został zarejestrowany w Perlazza Studio, a jego okładkę zaprojektował grafik Marcin Kulabko. 2 września 2016 roku w Programie Trzecim Polskiego Radia zadebiutował pierwszy singiel „Become a Bitch”, który później został również udostępniony na YouTube.

21 grudnia 2016 roku zespół opuścił gitarzysta Wojciech „Jankiel” Moryto, który założył własny zespół Department. 5 stycznia 2017 roku jego miejsce zajął Robert „Bobby” Zembrzycki, wcześniej grający w zespole Corruption. 24 października 2017 roku Zembrzyckiego zastąpił Łukasz „Dzwon” Cyndzer z kapeli Veal.

4 grudnia 2019 roku zespół ogłosił, że na kilku nadchodzących koncertach zastąpi Dariusza Popowicza, który miał problemy rodzinne, Hubert Więcek z zespołu Decapitated. Choć zespół nie zawiesił działalności, ostatni koncert odbył się 29 sierpnia 2020 roku. Muzycy występowali również w coverbandzie Motörhead o nazwie Orgasmatron oraz w Truism.

W 2022 roku Titus przyznał, że grupa zawiesiła działalność, a w 2024 roku stwierdził, że jeśli dojdzie do reaktywacji, odbędzie się ona w oryginalnym składzie. 13 września 2024 roku w Poznaniu zespół zagrał krótki występ w swoim pierwotnym składzie (Titus, Litza, Ślimak, Popcorn). W grudniu 2024 roku zapowiedziano występy grupy w 2025 roku w oryginalnym składzie.

== Muzycy ==

Aktualny skład zespołu:

Tomasz „Titus” Pukacki – śpiew, gitara basowa (1986–)

Dariusz „Popcorn” Popowicz – gitara (1986–)

Maciej „Ślimak” Starosta – perkusja (1989–)

Robert „Litza” Friedrich – gitara, śpiew (1986–1998, 2024-)

Byli członkowie:

Piotr „Chomik” Kuik – perkusja (1986)

Maciej „Ślepy” Głuchowski – perkusja (1986)

Przemysław „Perła” Wejmann – gitara, śpiew (1998–2003)

Tomek „Lipa” Lipnicki – gitara, śpiew (2003–2004)

Aleksander „Olass” Mendyk (zmarły) – gitara, śpiew (2004–2008)

Wojciech „Jankiel” Moryto – gitara, śpiew (2009–2016)

Łukasz „Dzwon” Cyndzer – gitara, śpiew (2017-2024)

Muzycy koncertowi:

Paweł „Paulo” Grzegorczyk – gitara (1994)

Robert „Bobby” Zembrzycki – gitara (2017)

Hubert Więcek – gitara (2019)

Oś czasu

== Dyskografia ==

=== Albumy ===

=== Tribute albumy ===

=== Single ===

==== Inne notowane utwory ====

=== Kompilacje ===

=== Albumy koncertowe ===

=== Inne ===

== Wideografia ==

== Teledyski ==

== Nagrody i wyróżnienia ==

== Przypisy ==

== Linki zewnętrzne ==

Oficjalna strona zespołu (ang. • pol.)